Stel je voor dat het weer je scherm binnendringt: mist die langzaam de interface bedekt, en harde windvlagen die digitale natuurbranden aanwakkeren en je browser doen vervagen.
In Tensed Screen, de nieuwe tentoonstelling van Noor Nuyten bij Upstream Gallery, stopt het klimaat niet aan de rand van het scherm; het dringt onze apparaten binnen, beïnvloedt onze gebaren en verstoort onze tijdlijnen. De tentoonstelling onderzoekt de spanningen die inherent zijn aan de schermen die we dagelijks in onze handen houden.
Al meer dan tien jaar bevraagt Nuyten de structuren die ons dagelijks leven vormgeven—tijd, taal en digitale interactie—en geeft ze daar speelse, poëtische en tastbare vormen aan. Materiaal staat centraal in Nuytens praktijk. Als een hedendaagse alchemist herdenkt ze materie vanuit een duurzaamheidsbril, en ontwikkelt ze alternatieven voor de lineaire economie.
Haar werk is geworteld in een conceptuele praktijk van duurzame samenwerking, en sluit aan bij tradities die de mythe van het eenzame genie weerleggen. Elk kunstwerk is een constellatie van stemmen, samen gemaakt met horlogemakers, ingenieurs, 3D-printers, ecologen en activisten, belichaamd in het kenmerkende ‘NN+’.
Deze nieuwe reeks werken in Upstream Gallery—van prismatische glazen objecten tot 3D-geprinte reliëfs gemaakt met NN-Matterial en e-waste—roept op tot het heroveren van onze apparaten als ecologische, belichaamde artefacten in plaats van louter poorten naar het virtuele. De tentoonstelling nodigt ons uit om de onzichtbare spanningen en bewegingen binnen onze apparaten en hun materialen te verbeelden. Speels maar kritisch, verweven de werken klimaat en technologie, en sporen ze ons aan om fysieke sporen te volgen, automatisering te weerstaan, en opnieuw na te denken over hoe we bewegen, waarnemen en betekenis vinden binnen deze systemen.
Tensed Screen markeert ook de lancering van Nuytens eerste monografie: Digital Dust and Other Stories, ontwikkeld met schrijver en curator Marian Cousijn, ontwerper Chantal Hendriksen en uitgever JapSam Books. Zowel de tentoonstelling als het boek reflecteren op de rol van fictie in haar werk en benadrukken dat het woord "solo" niet voorkomt in Nuytens praktijk. Het boek dient als kompas bij de tentoonstelling: sommige kunstwerken treden op als hoofdpersonages in de teksten van Cousijn, andere ontstaan juist uit haar ficties.
Deze tentoonstelling is mogelijk gemaakt dankzij de steun van het Mondriaan Fonds.