Fenneke Hordijk:
'Deze expositie is een weerslag van mijn werk in de loop der jaren. Leidraad is mijn liefde voor tekenen, voor papier en wat je ermee kan doen en het zoeken naar verschillende manieren van verhalen vertellen en verbeelden. Wat mij tekent, zijn verhalen die over verval, vernietiging en oorlog gaan. Ziekte en dood lopen een heel leven met me mee. Oorlog ook, maar dat was een onbekende schaduw, die ik pas na de dood van mijn vader kan herkennen. Mijn vader was een van de 52.000 dwangarbeiders, die tijdens de razzia van Rotterdam op 10 november 1944 gedeporteerd werd naar Duitsland.
Taal en poëzie zijn belangrijke elementen in mijn werk. De bundel De Psalmen in de bewerking van Lloyd Haft was jaren geleden een begin om te kijken naar hoe ik poëzie kon omzetten in beeld. Deze 50 meter lange tekening was een eerste poging. De zoektocht naar wat mij raakt in een verhaal, zoals het verhaal dat mijn vader had uitgetypt, en de verhalen van vrouwen, die in een oorlog zijn beland, verloopt niet bewust, maar ik weet waar ik mee bezig ben, als ik beslis wat ik wel of niet uitdiep. Kijken naar hoe het werk zich ontwikkelt, is voelen, aftasten en de tijd nemen.
In een atelier waarin een pers staat, een oude industriële naaimachine, verschillende tekentafels en een wand waarop ik groot kan werken, kan ik onderzoeken hoe en met welke materialen het verhaal vorm moet krijgen. Wat mij voor ogen staat is met weinig middelen verbeelden wat niet in woorden is te vatten'.