Op vrijdag 25 april opent de nieuwe solotentoonstelling Unwind van kunstenaar Saar Scheerlings in de galerie.
Unwind is een uitnodiging om afstand te nemen van de zoektocht naar vaste betekenissen die ons vaak gevangen houden in vertrouwde voorstellingen en verwachtingen. De kunstenaar nodigt de kijker uit om het verlangen om te interpreteren los te laten en in plaats daarvan de vloeibaarheid van de creatie zelf te omarmen.
Over het werk
In haar nieuwste werk, Unwind, nodigt Saar Scheerlings de kijker uit in een levendige, vreugdevolle ruimte waar de handeling van het creëren zelf centraal staat. De kunstenares staat bekend om haar zeer arbeidsintensieve Talisman-sculpturen, die minutieus zijn vervaardigd door middel van knippen, naaien, vullen en knopen. Ze neemt afstand van deze totemachtige vormen om de materialen, restjes en inspiraties die haar proces bepalen te onderzoeken.
De titel Unwind geeft de benadering van de kunstenaar in deze tentoonstelling weer: een opzettelijk vertragen, ongedaan maken en herijken. Het is een ruimte van loslaten, van het creëren van nieuwe gebaren en acties met de materialen bij de hand. Door haar focus te verleggen van de afgewerkte sculpturen naar de essentie van de materialen zelf, opent de kunstenaar een dialoog tussen de onuitgesproken geschiedenissen en mogelijkheden die erin besloten liggen. Wat gebeurt er als we symboliek, verhaal en representatie weglaten? Wat overblijft is het materiaal, de sporen van handelingen - ongebonden en onbegrensd.
Voor Scheerlings is de vraag niet wat het werk voorstelt, maar wat het is - voordat het een verhaal vertelt, voordat het een symbool wordt. Het zijn de rauwe ingrediënten: de kleuren, de pigmenten, de texturen, het ambacht. Net zoals ze een gerecht opdeelt in zijn componenten, probeert ze de elementaire natuur te verkennen van wat het betekent om te maken. Deze elementaire aspecten dienen als basis voor nieuwe creatieve mogelijkheden.
Deze verkenning vindt parallellen in de techniek van de kunstenaar. De lijkwade van Turijn, bijvoorbeeld, dient als referentiepunt: hoe kun je “schilderen” zonder de aanwezigheid van de schilder? De plooien van de lijkwade, verwant aan de processen van Shibori verven, worden weerspiegeld in de werken van de kunstenaar: in plaats van verf aan te brengen met een kwast, gebruikt Scheerlings technieken uit de textielpraktijk om het beeld langzaam, bijna passief, te laten ontstaan. Vouwen, weken en verven nemen de plaats in van gebaren en penseelstreken. Er is een opzettelijk opgeven van controle - een bereidheid om het materiaal te laten spreken, om onvoorspelbaarheid toe te laten in het proces.
De vouwtechnieken die gebruikt worden om de werken te verven, creëren patronen die doen denken aan plattegronden of structuren - rasters die orde lijken te beloven maar bij nadere beschouwing wegglippen. Het zijn geen strakke kaders maar vormen die zich verzetten tegen categorisering, alsof ze willen zeggen: “We laten ons niet vastpinnen.” In deze zachte tarting gebaart het werk naar openheid, proces en mogelijkheid.
Hoewel het lijkt alsof deze benadering geen narratief of duidelijke intentie heeft, opent het in feite de deur naar een ander soort verhaal. Unwind is een uitnodiging om afstand te nemen van de zoektocht naar vaste betekenissen, die ons vaak gevangen houden in vertrouwde voorstellingen en verwachtingen. In een wereld waarin we voortdurend op zoek zijn naar symbolen, definities en verhalen, kunnen we vast komen te zitten in deze kaders en het potentieel voor ware creativiteit uit het oog verliezen. De kunstenaar nodigt de kijker uit om zich te bevrijden - om de druk om te interpreteren los te laten en in plaats daarvan de vloeibaarheid van de creatie zelf te omarmen.