Voor velen is Carel Visser (1928-2015) vooral de beeldhouwer van de gestapelde stalen balken en kubussen uit de jaren zestig. Maar Visser was een veelzijdig kunstenaar met een grote liefde voor verschillende materialen. Behalve dat hij werkte met staal tekende Visser veel, verzamelde hij plakboeken vol foto knipsels en gebruikte hij gevonden voorwerpen zoals bijvoorbeeld botten van dieren, veren, wol, touw, autobanden, autoruiten. Binnen zijn oeuvre combineerde hij zijn unieke vormonderzoek met de altijd aanwezige inspiratiebron de natuur en waren zowel de klassieke waarden van beeldhouwkunst als het experiment belangrijk. Hij maakte constructies, of hij nu ruimtelijk werkte of op het platte vlak. Met alles er in: figuratie en abstractie, speelsheid en ernst, lichtheid en zwaarte.
tekeningen en collages Al op jonge leeftijd begon Visser met het tekenen van dieren zoals herten, paarden vogels en insecten. Later worden de tekeningen abstracter en maakt hij composities van geometrische vormen waarin hij de werking van principes als spiegeling, kanteling, herhaling en stapeling onderzoekt. De galerie koos hieruit enkele tekeningen.
Begin jaren zestig, tijdens zijn verblijf in Amerika als visiting professor aan de Washington University, begon Visser afbeeldingen uit reclamefolders te verwerken in collages. Beginnend in de jaren zeventig bekrast Visser het tekenpapier volledig zodat het vel meer lijkt op een metaalachtig voorwerp dan op een tekening. Deze diepzwarte bladen werden meestal gebruikt als basis voor zijn collages. In de galerie presentatie is een aantal collages uit deze periode te zien waarin Visser, veelal spelend met het principe symmetrie, voorstellingen plakt van fruit en groentes of een foto van Picasso combineert met een afbeelding van een luipaard en pauwenveren.
galerie dudokdegroot is verheugd een aantal tekeningen en collages van Visser te vertegenwoordigen. Zij ziet een verwantschap tussen de beeldtaal in de werken van Visser en die van een aantal jonge kunstenaars met wie de galerie samenwerkt.