Galerie Weisbard biedt deze editie van Art Rotterdam ruimte aan twee beeldend kunstenaars die geen genoegen nemen met de werkelijkheid. Escapisme is hen niet vreemd.
Anne Mieke Backer (1950) liet tijdens de expositie The Imaginary Friend in het Chabot Museum zien hoe een denkbeeldige vriend troost kan bieden in moeilijke tijden. Haar creatie Von Tuzzi (je hoort fan-ta-sie) woonde rond 1980 in een torentje in de Rotterdamse Wijnhaven. Treinreizigers konden het dagelijkse doen en laten van deze excentrieke verschijning slechts zeven seconden gadeslaan. Was deze vreemdeling nou echt of een illusie? Bijna een halve eeuw later herleeft Backers gedroomde vriend dankzij technisch schitterend uitvergrote polaroids, ooit gemaakt door Pieter van Oudheusden (2013 †).
Dan Ellis Holman (1997). Haar Composed Oceanscapes, waarvan Weisbard op Art Rotterdam drie werken toont, nemen een loopje met de zwaartekracht. In haar met de hand gemaakte plexiglazen kunstwerken, gevuld met water, lijkt het of ze de tijd stil kan zetten. De opgejaagde beeldend kunstenaar bungelt tussen verleden en toekomst. Ze heeft er behoefte aan het nu in dit moment te vangen en er ook nog een draai aan te geven. Even uithijgen, even rust. Die surreële wereld kan niet bestaan en toch is het haar gelukt.
Ellis Holman komt uit een familie van timmerlieden. Ze studeerde Product Design op de Willem de Kooning Academie en behoorde in 2022 tot de Best of Graduates. Als veelzijdige beeldend kunstenaar - naast installaties en objecten maakte ze korte films en houdt zich onledig met fotografie- vertelt ze ook graag verhalen.
Twee publicaties horen bij het getoonde werk van Backer: het fotoboek The Imaginary Friend en het essay: De gedroomde vriend. Anne Mieke Backer studeerde af aan de AKI-kunstacademie en de Academie de Meuron in Zwitserland. In het najaar verschijnt haar eerste roman.