In deze zomerperiode houden wij de galeriedeuren gewoon open. Kijken naar kunst in een periode zonder stress daar wordt kunst over het algemeen beter van.
De Summer Exhibition is geïnspireerd op de jaarlijkse zomertentoonstelling van de Royal Academy of Arts in Londen waar elk lid een werk mag inleveren zonder ballotage. Dit jaar zelfs voor de 250ste keer. Wij selecteren wel aan de poort maar laten de genodigde kunstenaars vrij bij de inrichting.
Voor deze editie -waar werk op papier centraal staat- hebben wij uitgenodigd Rob Birza, Piet Dieleman en Jan Van Den Dobbelsteen. Kunstenaars voor wie het werken met papier behoort tot de dagelijkse atelierpraktijk en die papier zien als een zelfstandig beeldend middel. Alle drie deinzen niet terug voor het eerlijke en onverbiddelijke karakter van deze drager. Integendeel; ze zetten die eigenschappen juist graag in omdat het nieuwe kansen en mogelijkheden biedt.
Voor Rob Birza (1962) is het werken op papier meer nog dan de twee andere genodigden, een vrijplaats om erop los te experimenteren en de grenzen op te zoeken om er soms ook goed over heen te gaan. Bij Birza zijn het vaak korte periodes waarin grote hoeveelheden tekeningen ontstaan die een zekere relatie hebben tot zijn geschilderde- en ruimtelijke oeuvre. Het papier dicteert de vrijheid en snelheid van werken en biedt toeschouwers een kans om een glimp op te vangen van wat er omgaat in het scheppende brein van de kunstenaar. Birza is een tekenaar pur sang.
De materiële reikwijdte van het oeuvre van Jan Van Den Dobbelsteen (1954) is ongekend, geen materiaal wordt op voorhand uitgesloten. Alles in zijn artistieke output wijst er op dat er sprake is van een systeem van transformatie en coherentie zonder een vorm van hiërarchie. Papier is een drager die door Van Den Dobbelsteen veelvuldig wordt ingezet en die in sterk uiteenlopende verschijningsvormen deel uitmaakt van zijn rijke oeuvre. In zijn fundamentele onderzoek dat zich richt op zowel het materiaal als het metafysische kan soms een heldere vorm op papier volstaan maar kan evengoed een volgend blad een ongrijpbare collage van bewegingen en materialen zijn.
Piet Dieleman (1955) is een nieuwkomer in de galerie. Zijn werk sluit feilloos aan bij de bestaande programmering en om die reden hebben we hem ook uitgenodigd om volgend jaar een solopresentatie samen te stellen. Nu alvast een voorproefje met werken op papier die hij beschouwt als autonome verkenningen binnen het oeuvre. En daarbij is hij bepaald niet bang om groot formaat papier in te zetten. Dielemans werkwijze is fundamenteel van aard. Vanuit een aantal opgelegde beperkingen krijgt zijn oeuvre vorm. Drie primaire en drie secundaire kleuren zijn het uitgangspunt in combinatie met enkele basisvormen. Dat klinkt streng maar Dieleman eigent zich genoeg vrijheden toe dat elke verandering of verschuiving een nieuw universum opent.