Voor zijn project ‘Hope’, dat in Rotterdam voor het eerst aan publiek getoond wordt, stak Vromans (1975) in 2024 de Atlantische Oceaan over. Tijdens die boottocht, die de klassieke route tussen Europa en de Verenigde Staten volgde, fotografeerde hij dagenlang de horizon. En legde hij omslagpunten in de dag vast, zoals de wisseling van zon naar mist en regen, en de overgang van kleur naar grijs en zwart. Zo wilde hij de veranderende gevoelens – van melancholie en onzekerheid naar nieuwsgierigheid en hoop – verbeelden van migranten die ooit ook ‘de grote oversteek’ maakten.
Door het oversteken van deze immense watermassa hoopte hij de fysieke afstand tussen twee continenten écht te ervaren. En tegelijkertijd verbonden te zijn met de rijke geschiedenis van ontdekkingsreizigers, migranten en dromers die dezelfde route volgden. Tijdens de lange en trage etmalen op internationale wateren wilde hij uit zijn dagelijkse routines komen en volledig in het moment zijn om zelf de contrasten van de oceaan te beleven: eindeloos en open, maar ook intimiderend en onvoorspelbaar.