Twee solo tentoonstellingen: Vladimir Potapov 'Open Depth'| Ruben Mols 'Moving & Storage'
Opening: zondag 16.02.2025
15:00 – 19:00 hrs
16:00 hrs: Edo Dijksterhuis Artist talk met Vladimir Potapov
16.02.2025 -05.04.2025
Vladimir Potapov (Moscow, 1980)
‘OPEN DEPTH’ | solo tentoonstelling
Vladimir Potapov is winnaar van diverse prijzen zoals de Russian Art Week 2009 International Painting Prize en de Audience Award Zverev Art Prize. Zijn werk is internationaal getoond, onder andere tijdens de Havana Biënnale, in Duitse, Hongaarse, Zwitserse en Russische galeries en musea. Het is bovendien opgenomen in diverse museale en privécollecties. Potapov woont en werkt in Moskou maar staat momenteel op de zwarte lijst. Open Depth is zijn eerste solotentoonstelling bij Galerie Frank Taal.
Tijdens de opening gaat criticus en kunstjournalist Edo Dijksterhuis in gesprek met Vladimir Potapov. De deuren gaan open om 15:00 uur. De artist talk begint om 16:00 uur.
Vladimir Potapov laat de geschiedenis smelten
- Door Edo Dijksterhuis
Tijd werkt vaak als een sluier voor interpretatie en begrip. Het verleden wordt afgedekt met actualiteit en nostalgie kan het zicht ontnemen op de toekomst. In zijn half smeltende schilderijen speelt Vladimir Potapov met verdwijnen en verschijnen, toen en nu, propaganda en herinnering. Zijn tentoonstelling Open Depth is van 16 februari tot en met 5 april te zien bij Galerie Frank Taal in Rotterdam.
Vladimir Potapov is een vindingrijke vernieuwer van ‘s werelds oudste kunstmedium. Binnen de grenzen van de figuratieve schilderkunst zoekt hij naar alternatieve manieren om verhalen te vertellen. Zijn nieuwste werken bestaan uit twee lagen, waarvan de bovenste wegsmelt als het doek verwarmd wordt – een proces dat wordt vastgelegd op video en onderdeel is van het werk. De onderste laag geeft vervolgens lading aan hetgeen verdwenen is, waardoor het met vernieuwde kracht verschijnt voor het geestesoog.
Potapovs schilderijen refereren vaak aan het Sovjetverleden dat nog niet is afgesloten en op verschillende manieren doorklinkt in het Rusland van nu. Zo kijkt hij kritisch naar de hernieuwde persoonsverheerlijking van Stalin, die ruim 150 miljoen doden op zijn geweten heeft. Ook waagt hij zich aan de mythen rond de Russische ziel, de macht van de oligarchen en de sluipende opmars van China waar de Russische autoriteiten niets van willen weten.
“Mijn nieuwe serie werken gaat over het verborgene dat altijd heeft bestaan maar dat lange tijd onopgemerkt is gebleven. Het verborgene manifesteert zich vaak door een trauma dat de gebruikelijke gang van zaken doorbreekt. In de afgelopen jaren bevinden wij ons in het epicentrum van dat soort veranderingen. Verandering leidt altijd tot pijnlijke vernieuwing, zo is het altijd geweest en zal het ook altijd zijn.”
Ruben Mols (1991, Nederland)
'Moving & Storage'| solo tentoonstelling
Ruben Mols is een Nederlandse kunstenaar en woont en en werkt in Rotterdam.
Tijdens de digitale revolutie is onze relatie met technologie verschoven van directe fysieke interacties naar meer abstracte, digitale ervaringen. Vroege elektronica vereiste directe, hands-on interactie. Apparaten zoals radio's, bandrecorders of vroege computers hadden fysieke knoppen en wijzerplaten die gebruikers moesten hanteren. Het indrukken van een knop, het draaien aan een wiel of het plaatsen van een schijf creëerde een duidelijke, tastbare verbinding tussen de gebruiker en de technologie. Dit maakte de ervaring van het gebruik van technologie direct en persoonlijk, met een intentie en controle. Dit gevoel van direct contact is niet meer terug te vinden in de touchscreens en prompts van tegenwoordig. We glijden over het textuurloze en gladde oppervlak van onze smartphones, we streamen digitale content zonder dat we vinylplaten, VHS-banden of cd's hoeven op te slaan. Het roept een onstoffelijk gevoel op, waarbij technologie meer een onzichtbare kracht of idee wordt dan iets concreets en fysieks. Welke kwaliteiten gaan verloren bij de overgang van analoog naar digitaal? En hoe kan het sculpturale medium, dat traditioneel te maken heeft met het vormen en manipuleren van materie, een rol spelen in het reflecteren op digitale en immateriële trends?
In zijn tentoonstelling 'Moving & Storage' onderzoekt Ruben Mols deze vragen. Hier presenteert hij twee nieuwe series sculpturen die ingaan op de cognitieve band die we hebben met onze elektronische apparaten, hoe deze zelf zijn veranderd en ook ons hebben veranderd en de manier waarop we handelen. Beide series spelen met schaal en uitvergroting waarbij de nadruk ligt op de fysieke aanwezigheid in plaats van de 'impliciete' digitale functie. De werken zijn het resultaat van een ingewikkeld artistiek proces dat het gebruik van industriële technieken en gereedschappen mengt met traditionele technieken en materiaalkennis. Dit huwelijk tussen industriële productie en handwerk is bedoeld om de nauwe relatie tussen mens en machine opnieuw te overwegen. Door bekende en onbekende objecten en visuele talen te herinterpreteren, nodigt Ruben het publiek uit om na te denken over onze technologische omgevingen (vroeger en nu) en ons groeiende technologische zelf.