Na mijn vorige expositie bij Shoobil, "You are not something, you are happening", waarin meditatieve schilderijen werden gepresenteerd die geworteld waren in de hindoeïstische en boeddhistische filosofie en esthetiek (yantra schilderijen), heb ik, samen met mijn werk, opnieuw een evolutie doorgemaakt.
Aan het einde van 2023 startte ik een experiment met video. Dit experiment werd gevoed door een diepgaand onderzoek naar de relatie tussen de frequenties van kleur en geluid, geïnspireerd door een overtuiging uit de hindoeïstische filosofie dat alles uiteindelijk klank is. Volgens deze filosofie dragen ook kleuren inherent klanken in zich, elk met hun eigen specifieke frequentie. Deze gedachte leidde tot een samenwerking met muzikant Jonathan Poliart, waarin we de wisselwerking tussen visuele en auditieve frequenties onderzochten en nieuwe videowerken creëerden.
Tijdens dit proces ontdekte ik de Solfeggio-frequenties, die bekendstaan om hun helende werking op het menselijk lichaam. Fascinerend genoeg bleken deze frequenties overeen te komen met bepaalde helende kleurenfrequenties uit de yogafilosofie. We besloten, na verificatie, deze geluids- en kleurfrequenties samen te brengen in een reeks videowerken en hiervan het effect te verkennen.
Het visuele aspect van dit werk is o.a. beïnvloed door de experimentele animaties van kunstenaars zoals Oskar Fischinger en John Whitney, die pionierden in het animeren van abstracte composities. Daarnaast vond ik inspiratie in het werk van James Turrell en Doug Wheeler, die licht en kleur als autonome media gebruiken.
In onze video's werd de vereenvoudiging van vorm en de vertraging van beweging van belang; geometrische kleurvlakken vloeien in een traag ritme in elkaar over, begeleid door een soundscape van frequenties. Deze werken nodigen de toeschouwer uit tot concentratie, verstilling en, mogelijk, een meditatieve staat.
De eenvoud van deze animaties trok me aan en leidde tot een zoektocht naar hun vertaling in schilderijen. Ik begon te onderzoeken hoe ik de essentiële kwaliteiten van de video’s – de eenvoud, de traagheid, en de harmonie van kleur en frequentie – kon omzetten naar een statisch medium. De nieuwe reeks schilderijen zijn ook beïnvloed door mijn eigen ervaringen met (Vipassana) meditatie, de filosofie van het Theravada-boeddhisme, en de modernistische schilderkunst van kunstenaars zoals Frank Stella, Kenneth Noland, Stanley Twardowicz, Wojciech Fangor en Josef Albers. Door deze invloeden te combineren, probeer ik een brug te slaan tussen oosterse filosofieën en westerse beeldcultuur, waarmee ik zelf meer vertrouwd ben.
Deze evolutie en dit onderzoek ervaar ik steeds meer als een deel van een onophoudelijke en onafwendbare stroom van oorzaak en gevolg, zowel fysiek als mentaal. Mijn denken en handelen lijken verweven met een voortdurend evoluerende, onderliggende, serene kracht, die deze beide in een onbeheersbare beweging vormgeeft. Begin en einde bestaan in werkelijkheid niet; er is enkel een eindeloze kringloop van verandering in de eeuwigdurende stilte.
Only peace lasts forever.