Ter ere van Yael Bartana's co-representatie van Duitsland op de komende 60e Biënnale van Venetië, wijdt Annet Gelink Gallery haar projectruimte aan de kunstenaar.
Getoond wordt Zukunftsbewältigung #1 (Overcoming the Future) uit 2023, een video die het menselijk vermogen tot hoop en de invloed daarvan op onze politieke verbeelding onderzoekt. Het werk is het hoogtepunt van Bartana's doorlopende onderzoek naar het snijvlak van geschiedenis, ideologie en sociale onrust, waarbij ze zich laat inspireren door de jaren 1920.
De jaren 1920 waren een tijdperk waarin dans, beweging en burgerlijke onrust in toenemende mate met elkaar verweven raakten. Aan de ene kant werd lichamelijke expressie toegeëigend door de staat en gebruikt als nationalistische propaganda. Tegelijkertijd ontdekten hervormingsbewegingen het potentieel van dans voor protest en het terugwinnen van een zekere vrijheid.
Voor dit werk liet Bartana zich inspireren door het Laban Choreografisch Instituut, dat in 1927 zijn deuren opende in de buurt van Berlijn-Grunewald. Het instituut werd opgericht door de Hongaarse choreograaf Rudolf von Laban (1879-1958) en werd een prominente plek voor de ontwikkeling van een kinetografische stijl van expressionistische - en later moderne - dans.
Von Laban baseerde zijn werk op de principes van Lebensreform (reformbeweging), een sociale beweging
bedoeld om een gezondere en natuurlijkere manier van leven te promoten als reactie op de negatieve gevolgen van industrialisatie en verstedelijking. Fysiek werk werd gezien als een manier om niet alleen de fysieke kracht, maar ook het mentale welzijn te verbeteren. Geïnspireerd door deze reformbeweging ontwikkelde Von Laban een notatiesysteem om beweging te documenteren en te analyseren, bekend als ''Labanotation''.
Bartana gebruikt dit notatiesysteem als een metaforisch kader waarin ze de relatie tussen lichamelijkheid, sociale dynamiek en rituele gebaren onderzoekt. Laverend tussen utopische idealen en dystopische scenario’s, benadrukt Zukunftsbewältigung de mechanismen van machtsstructuren, terwijl ze tegelijkertijd het menselijke vermogen tot hoopvolle verbeelding omarmt. Yael Bartana's werk is wereldwijd tentoongesteld, waaronder GL Strand Kopenhagen(2024); Joods Museum Berlijn (2021), Fondazione Modena Arti Visive (2019/2020); Philadelphia Museum of Art (2018); Stedelijk Museum, Amsterdam (2015); Secession, Wenen (2012); Tel Aviv
Museum of Art (2012); Louisiana museum (2012) Moderna Museet, Malmö (2010); MoMA PS1, NY (2008). Ze won de Artes Mundi 4 Prize (2010) en de trilogie And Europe Will Be Stunned werd door de Guardian (2019) uitgeroepen tot het 9e belangrijkste kunstwerk van de 21e eeuw. Ze studeerde aan de Bezalel Academy of Arts and Design in Jeruzalem, de School of Visual Arts in New York en de Rijksakademie in Amsterdam. Haar werk maakt deel uit van de collectie van o.a.: Van Abbemuseum, Eindhoven; Centre Pompidou, Parijs; Gemeentemuseum Den Haag; Guggenheim Museum, New York; The Jewish Museum, New York; Kadist, Parijs; Museum Boijmans van Beuningen, Rotterdam; Museum of Modern Art, New York; Stedelijk Museum Amsterdam, Amsterdam; Tate Modern, Londen; Tel Aviv Museum of Art, Tel Aviv; Walker Art Center, Minneapolis. In 2011 vertegenwoordigde Yael Bartana Polen op de 54e editie van de Biënnale van Venetië. In 2024 co-representeert ze Duitsland op de 60e Biënnale van Venetië.