Voor vele jaren zag ik mezelf als een nest. Als een vogelnest - hield ik de belofte van nieuw leven heel voorzichtig en stevig vast. Een houder van mogelijkheden. Je wilt dit niet verknallen, dus houd ik en houd ik vast, hield en hield vast. Totdat plotseling, kon ik niet langer vasthouden. Ik wilde de eieren niet meer dragen. Toen, in een flits van een moment, veranderde het hele tafereel. Ik zag mezelf geboren worden als een rode vogel. Mijn vogelnek uitrekkend met zijn plakkerige veren naar de hemel. Ik nam een ademteug en liet een klein geschreeuw los - zoals jonge vogels doen. En alle stokjes die het nest vormden dat ik was, vlogen weg. Snel als schietende kogels, mijn enkel verlatend, oplossend in het niets. Lotte Wieringa
Lotte Wieringa (* 1991 in Nijmegen) maakt deel uit van een jonge, opkomende generatie schilders uit Nederland. In haar werken onderzoekt de kunstenaar de relatie tussen haar innerlijke wereld en de externe invloeden. Daarbij gebruikt ze haar subjectieve perspectief, terwijl ze zich intuïtief laat leiden in het schilderproces. De energetische en ritmische structuren op het doek worden gecreëerd met de grootst mogelijke openheid en trouw aan wat de stroom van creatie geeft. Het resultaat zijn boeiende schilderijen die vaak doen denken aan droomachtige verschijningen die de grenzen van waarneming en herkenning verkennen.
Wieringa werkt met verschillende materialen, waarvan ze sommige experimenteel gebruikt. Ze brengt ultramarijnblauwe olieverf op zo'n manier aan dat het lijkt op grove balpenstreken. Hiervoor ontwikkelde de kunstenaar haar eigen druktechniek, waarbij ze de verf op een indirecte manier op het doek aanbrengt. Deze ritmische krasserige lijnen, soms veel en andere keren slechts een paar, leggen de basis van elk schilderij. Ze zetten de toon voor de rest van het werk.
Nieuwe werken uit de huidige werkcyclus onder warme vleugels, ronde eieren zijn speciaal voor de tentoonstelling gemaakt. Daarin verkent Wieringa het thema huis en thuis en de bijbehorende gevoelens van veiligheid, warmte en geborgenheid. Schakeringen van rood vertegenwoordigen het warme gevoel van thuis en tederheid enerzijds, en de kleur van dreiging anderzijds. De spanning die wordt gecreëerd, komt vrij in de vorm van een nadrukkelijk gebarende toepassing van verf op het doek.
»De tentoonstelling Onder warme vleugels ronde eieren onderzoekt de dynamiek tussen liefde en de wreedheid van het leven. Het bloedvergieten en de vernietiging, de vreugde en het verdriet. De warmte van aanraking, huid op huid - de jouwe tegen de mijne. Over veilig zijn, over huis en thuis. En hoe je veilig voelen in je huis je in iets kan veranderen wat je eerder niet kende.« Lotte Wieringa