Identiteit in interactie met de buitenwereld.
In deze duo-presentatie presenteert Art Gallery O-68 2 kunstenaars die qua artistieke inhoudelijke uitgangspunten en uiteindelijke beeldtaal sterk van elkaar verschillen, maar beiden een aparte beeldtaal hebben ontwikkeld die zich kenmerkt door een eigen en onderscheidend materiaalgebruik, veelal tot stand gekomen door een combinatie van diverse 2D en 3D-technieken. Tijdens Art Rotterdam zullen beide kunstenaars de stand gebruiken voor zowel werken aan de muur als sculpturen en installatie-elementen in de ruimte.
Simone Albers is gefascineerd door het universum als geheel en alles wat het omvat, van zijn oorsprong tot zijn evolutie. Met behulp van filosofische en wetenschappelijke inzichten reflecteert ze op (menselijke relaties met) alles wat leeft en is. Ze maakt vaak gebruik van wetenschappelijke beelden en verwijst daarmee zowel naar structuren en fenomenen die onzichtbaar zijn voor het blote oog als naar de mens als observerende soort. In haar nieuwste serie duikt ze in de microkosmos en bespreekt ze ideeën rondom de aarde, levenscycli, biodiversiteit, voorchristelijke symbolen en circulariteit.
Maaike Kramer maakt werken die voortkomen uit mentale processen en vaak een brug slaan met de gebouwde omgeving en de metaforen die daarin vervat zitten. Alle onderdelen van de werken zijn met de hand gemaakt en komen voort uit vluchtige tekeningen. Het resultaat is een besloten binnenwereld, een mentale ruimte, die naar voren komt in introspectieve maar monumentale werken. Een deel van de gedachtegang is terug te vinden in de documenten en aantekeningen die tijdens het creatieve proces achterbleven. De werken spelen met het idee dat zelfs de meest stellige waarheid een constructie is, en daarom niet absoluut of onveranderlijk.
In de projectieruimte van onze stand tonen wij een video van Rozemarijn Westerink: Rêves en Ligne. Dit is een eigentijdse reflectie op het standbeeld De Verwoeste Stad van Ossip Zadkine, dat 70 jaar geleden in het hart van Rotterdam werd geplaatst. Rozemarijn won de ‘Open Oproep Zadkine’, geïnitieerd door Musée Zadkine in Parijs en Atelier Néerlandais, culturele afdeling van de Nederlandse Ambassade in Frankrijk. In dit werk behandelt zij een complexiteit aan thema's als het lijden van oorlog, de wederopbouw van het leven na vernietiging en de reflectie op het menselijk (vrouwelijk) lichaam en het werk van Ossip Zadkine. Als actuele kijk in het werk over het belang van de natuur richt Westerink zich op het particuliere tuinieren en daarmee in het bijzonder op de vegetatie van de voormalige tuin van Zadkine aan de Rue’d’Assas.