Of Nature, Men and Androids.
Op UNSEEN 2023 presenteert Art Gallery O-68 kunstenaars Louise te Poele (1984), Maaike Kramer (1986), Wanda Tuerlinckx (1969) en Daphne van de Velde (1973), kunstenaars die de beperkingen van het fotografische medium overstijgen.
Louise te Poele vraagt zich af: 'hoe flexibel is de wereld?' Zo flexibel als de geest? De natuur en natuurverschijnselen, zoals zwaartekracht en reflecties, zijn voor haar belangrijke elementen/thema's. Haar meer abstracte werken gaan over de zwaartekracht en haar verlangen naar gewichtloosheid. Het zijn tevens de uitgangspunten voor haar ruimtelijk figuratief werk. Ze bouwt werelden met dieren, planten en door de mens gemaakte objecten. In elk werk horen de wezens en objecten bij elkaar. Hoe gaan we om met levende wezens en door de mens gemaakte objecten?
Maaike Kramer gebruikt architecturale vormen en materialen als metafoor voor mentale ruimtes en constructies. Tijdens het maken zijn er verschillende faseovergangen tussen denken en maken. Door monumentale beeldtaal te combineren met een schetsmatige beeldtaal, ontstaan constructies die naast monumentaliteit ook twijfel en reflectie in zich dragen. Fotografie is een manier om een vluchtig moment vast te leggen of het perspectief te bepalen. Kramer gebruikt fotografie als moment van reflectie in het maakproces, bevriest er de tijd mee, maar toont het vervolgens ook in het uiteindelijke werk in de vorm van transparant gegoten foto's.
Wanda Tuerlinckx fotografeert androïde robots. Door als fotografisch medium een proces te gebruiken waarbij unieke prints worden gemaakt op fotosynthetisch materiaal uit de natuur, chlorofylprints, gaan de robots een relatie aan met de natuur. Dit creëert een contrast tussen de digitale en organische werelden, terwijl tegelijkertijd de magie van de natuur wordt versterkt. Een unieke 'vergroening' die het futuristische en het biologische, code en natuur verenigt. We laten hier zien: Ai-Da, Harmony, Bina48, Sophia, AndroidU en Otonaroid als chlorophylafdrukken.
Daphne van de Velde is een multimediakunstenaar, die de beperkingen van het fotografische medium verder overstijgt. De taal van haar werk laat zich omschrijven als ‘Het fysiek tastbaar maken van de huid, de grens van het lichaam met de buitenwereld en met de ander’. Ze visualiseert hoe we onze huid steeds meer gebruiken om te voorkomen dat het intieme naar buiten komt, of om te voorkomen dat het andere binnenkomt. Kwetsbare lichamelijke reacties gaan schuil onder gepolijste lagen. In haar werk maakt ze deze lichamelijke reacties weer zichtbaar en voelbaar. Het lichaam wordt het beeld en het beeld het lichaam.