In Fransje Killaars' solo tentoonstelling worden naast handgeblokdrukte doeken werk op papier, kamerschermen en twee installaties getoond: THE INTUITION en Nabeeld. In beide werken zijn menselijke figuren opgenomen die je als een soort bemiddelaars voor de toeschouwer kunt zien. Ze leiden je de installatie in en fungeren als dragers van betekenis en de projecties van de kijker. De knielende figuren in THE INTUITION roepen associaties met verstilling of contemplatie op, de gestalten in Nabeeld verdwijnen steeds verder in hun sluiers en worden uiteindelijk puur kleur.
Kleur is het alomvattende onderwerp in het werk van Fransje Killaars (1959). In de jaren tachtig, negentig gebruikte ze in haar schilderijen fluorescerende kleuren die voor het oog op de witte wand een nabeeld achterlieten. De kleur trad daarmee buiten het kader van het schilderij de ruimte in. Getriggerd door dit fenomeen ging ze onderzoeken hoe ze het platte vlak van het schilderij kon verlaten en haar werk kon uitbreiden naar een ander medium. In India ontdekte ze de mogelijkheden van textiel bij een traditionele weverij.
Vanaf die tijd begon Fransje Killaars ruimtelijke installaties met textiel te maken waarmee ze kleur een vrijplaats gaf waar kunst raakt aan design, architectuur en mode. Vanaf 1984 was ze ook assistent van Sol LeWitt en werkte ze met MVRDV architecten aan een voorstel voor het VN gebouw in New York. In 2003 werd een textielkunstwerk van Killaars gerealiseerd in de Herenkamer van het Catshuis. Issey Miyake ontdekte haar kunst in 2004 en nodigde haar uit voor een samenwerking en exposities met haar installaties.
Textiel heeft beschermende en comfortabele kwaliteiten, de toeschouwer voelt zich daardoor omhuld en beschermd in het werk en wordt zo ondergedompeld in de werking van kleur. De installaties van Fransje Killaars hebben een sterke autonome kwaliteit maar raken ook aan maatschappelijke en politieke thema’s die worden aangestipt zonder ze expliciet te maken.
Het werk TOKO (2000 - 2023) nu te zien in de expositie Between Borders in Museum Arnhem verwijst naar het lot van de vluchteling. De politieke crisis in 2000 in Kosovo met zijn grote vluchtelingenstroom triggerde Fransje Killaars voor het werk. Het bestaat uit een enorm dekzeil met vier kleur- banen in geel en groen dat van wand tot wand in de ruimte hangt. Hierop ligt haar zogenoemde alfabet, bestaand uit materialen als tassen gevuld met wol, handgeweven tapijten en stoffen. De installatie Image of Power (2023) in de Textiel Biënnale in Museum Rijswijk verwijst naar het thema mensenrechten en het recht op vrijheid in het bijzonder.