De fotograaf blaast nieuw leven in gestrand plastic uit de oceaan
„Als het lelijke is vermomd in schoonheid, dringt het via een andere deur door naar de geest.“
Aan de Zuid-Afrikaanse kust verzamelt Thirza Schaap gestrand afval zoals flessen en boodschappentassen om fantasierijke sculpturen te maken, om ze hierna vaak te fotograferen. De gelijktijdigheid van walging en schoonheid is essentieel in Thirza‘s werk. Ze doorbreekt deze barrière als ze onze perceptie van wat we aantrekkelijk vinden uitdaagt. Deze foto‘s zijn mooi, maar ze laten ook een verontrustende realiteit
zien.
Een witte bloem ligt op een vaas van gescheurd plastic, omgeven door lichtpuntjes. Een geassembleerde fles komt tot leven en lijkt grijpbaar. Deze door Thirza Schaap getransformeerde objecten hebben een soort ‘griezelige schoonheid’: stukken plastic die ze verzamelde aan de kust van Kaapstad veranderen in eigenaardige foto‘s, stukjes rommel die ooit weerzinwekkend waren, zijn nu mooi geworden.
Toen Schaap op het plaatselijke strand afval als confetti op het zand zag aanspoelen, startte ze het lopende Plastic Ocean-project „om het bewustzijn over vervuiling te vergroten ... om te proberen het gebruik van plastic te voorkomen of in ieder geval te verminderen.“
Rietjes, pantoffels, tandenborstels, flesjes en meer worden verzameld, gedroogd en zorgvuldig gesorteerd om een surrealistische collage te creëren. De nieuw gecreëerde stillevens zijn geschoten op pastelkleurig papier of direct op het zand bij helder, natuurlijk daglicht. Het effect is eigenaardig, speels en trendy; paradoxaal genoeg walgen deze
beelden ons niet. Hun charmante uiterlijk lijken bijna de urgentie van plasticvervuiling op onze stranden te maskeren,
maar die eerste indruk vervaagt snel.
De gestrande goederen zijn onaangenaam mooi. Schaap speelt hiermee met het gebruik van stoffige kleuren, opvallende schaduwen en alledaagse dingen. Haar werk lijkt en spel te spelen met de vraag of de esthetische aantrekkingskracht
van deze objecten kan opwegen tegen hun utilitaire saaiheid en, in het geval van de objecten van Schaap, het gevaar dat zij representeren.
Ondanks de zoete aantrekkingskracht zijn de beelden van Schaap ook diep verontrustend.
De onhoudbare hoeveelheid afval wijzen op de gevolgen van een mondiaal feest en op onze collectieve hebzucht. Haar composities zitten
vol met verspild genot, net zoals een feestlocatie de ochtend na het feest: dingen zijn onbruikbaar, vervaagd, leeggelopen of kapot. Deze objecten zijn weggegooid, maar ze blijven bestaan, kunnen niet ontbinden en zijn bestand tegen uitwissing.