De kunstpraktijk van Frank JMA Castelyns wordt hoog aangeslagen, zij het vooral in insiderskringen. Zijn expositie Topography of the invisible verwijst naar de gelijknamige reeks die hij sinds 2006 ontwikkelt. Al dan niet bewerkte foto’s zijn meermaals geplooid en dat raster doet wat denken aan vouwen in een landkaart. De kunstenaar wijst erop dat een plooi ontstaat door drukspanningen: het is een metafoor voor de druk, stress en spanningen in het maatschappelijk veld. Hij toont nieuwe topografieën van het onzichtbare, nieuw werk en bestaande werk, waaronder een vloersculptuur van dobbelsteenachtige marmerblokken met de woorden AMOR FATI en AMOR MUNDI. ‘Amor Fati’ vond hij bij Nietzsche en ‘Amor Mundi’ bij Hannah Arendt.
Eerst een uitzuiverde esthetiek en een lichtheid die al eens doet glimlachen en dan een filosofische diepgang.