In de panoramische verstilde landschappen speelt Sandra Kruisbrink (1961) met ruimtelijkheid, perspectief en verlatenheid. De tekeningen ontstaan op een associatieve en intuïtieve wijze. Voor haar nieuwe werk uit de solo Austurland – IJsland Uitzicht op een berg verbleef Kruisbrink langere tijd in IJsland om in de extreme stilte en een rauwe en onherbergzame natuur te werken. In een periode die laveerde tussen winter en zomer wandelde ze in het lege besneeuwde IJslandse landschap, zag lavavelden bedekt met mos, geisers, vulkanen, zwavelvelden en canyons. Kruisbrink: Alles borrelt, rookt en stoomt. Overal voel je de gestolde diepe tijd. Naast de indrukwekkende natuur zag ze ook de impact van klimaatverandering. Grote stukken smeltend ijs dreven rond in een meer aan de voet van de gletsjer. Sommigen onwerkelijk helblauw, anderen wit, vervuild met as van een vulkaanuitbarsting, langzaam drijvend naar de oceaan, waar het ijs als kleine glinsterende diamantjes op het zwarte strand achter bleef. De tekeningen van Kruisbrink tonen de pracht en kracht van de natuur en maken tevens de kwetsbaarheid van het landschap zichtbaar.