Familie wordt verondersteld een veilige haven te zijn; mocht er iets misgaan, dan weet je waar je terecht kunt. Zorgen naasten in het geval van een uitslaande brand echt voor elkaar, of is het ieder voor zich? In zijn nieuwe project reflecteert Luis Xertu op zijn opvoeding in de hogere klasse, waarin hij werd beschermd zolang hij van nut was en ontdekte dat liefde en zorg allesbehalve onvoorwaardelijk waren. Zijn vader bracht de jonge Luis het concept van het recht van de sterkste bij door te verklaren: "In de natuur zou ook niemand om je geven."
Deel uitmaken van een bepaalde sociale klasse is comfortabel, zolang je je aan hun onuitgesproken regels houdt: laat de nonchalante bubbel niet barsten. Luis Xertu was niet bereid om zich te conformeren aan de hedonistische pose en esthetiek van zijn Mexicaanse familie en werd geconfronteerd met een dilemma. Hij was vrij om te vertrekken, maar dat betekende dat hij alleen zou zijn. De moeder van de kunstenaar lijkt het zwijgen te zijn opgelegd - in Xertu's schilderij is ze een machteloze merrie die haar gezicht verbergt in de planten, als een sierartikel met symbolische status maar zonder identiteit.
Vertrekkend vanuit een persoonlijke reis doorgrondt Xertu ook sociaal-politieke discussies op macroniveau. De reeks schilderijen is een allegorie waarin dieren proberen te overleven in een bos dat in gevaar is, vergelijkbaar met de roman Bambi van Felix Salten uit 1923. Het project volgt een tweeledig verhaal dat begint in een staat van gelukzaligheid, verbondenheid en samenzijn. Een familie vogels ontspannen in een boom, verleidelijke mannen rusten na een workout of poseren in hun zwembroek. Zodra hun omgeving in brand vliegt, onthult een ieder zijn egocentrische karakter, brokkelen structuren af en worden kinderen hulpeloos achtergelaten. Waar de kleine Bami een volk vertegenwoordigt dat wordt bedreigd tijdens het interbellum, verwijst Xertu naar de verschrikkingen van een dreigende milieuramp.
Thema's zoals privilege, verbondenheid tegenover eigendom, conflicten, queerness en social media worden geïllustreerd in de eigenzinnige taal van Xertu, waarbij grote schilderijen worden verrijkt met echte planten. De planten brengen de beschouwer terug naar de realiteit en verwijzen naar concepten van tijdelijkheid en vergankelijkheid.
"De jonge hinde zei: "Dit uur zullen velen van ons sterven. Misschien zal ik een van hen zijn." - Felix Salten, Bambi (1923)
Over de kunstenaar
Luis Xertu (1985) verhuisde in 2004 van Mexico naar Nederland en studeerde in 2009 af aan de Rietveld Academie. Hij ontwikkelde zijn beeldtaal verder in de podiumkunsten, waar hij decorstukken ontwierp die experimenteerden met de media van theater en dans. Hij werd genomineerd voor de Koninklijke Prijs voor Schilderkunst 2019 en ontving de publieksprijs. 'In Nature Nobody Would Care For You Either' is zijn tweede tentoonstelling bij TORCH Gallery.