“Between the Nightingale and the Lark" speelt zich af in de uren tussen het vallen van het duister van de nachtegaal en het verschijnen van de eerste ontwaakte leeuwerik bij het krieken van de dag. Viktor Mattssons werk nodigt uit in een bar, een op het eerste zicht harmonisch tafereel, maar in tweede instantie schijnbaar op de grens van een ongecontroleerde duisternis. De duivel, symbool van de verleiding tot decadentie en duisternis, lijkt tevreden, en zijn gezelschap lijkt de vreugde van de onderdrukking te dragen. Vlinders omringen hen met een licht dat zuiver en waarachtig lijkt, naast hoopvol.
Judit Kristensens installatie nodigt uit tot een huiselijke privé-ruimte. Opgestapelde koffiekopjes en Coca Cola-flessen en het enige gezelschap van 's nachts verschijnende kakkerlakken, verbeelden onvrijwillige slapeloze uren en de opdringerige duisternis die ligt in de uren tussen de nachtegaal en de leeuwerik. Een spiegelschildering en een schaduw suggereren de aanwezigheid van een andere persoon in de kamer, die kijkt, wacht, misschien alleen maar bestaat binnen de ruimte van de slapeloosheid.
Er is een terugkerende existentiële kern in Kristensens werken, en zij keert terug om onderwerpen als sociale ontbering, dagen en nachten die in elkaar overgaan, schermafhankelijkheid, slapeloosheid, verveling en isolement te verbeelden. De werken laten de kijker gluren in ongemakkelijke privésferen met Netflix, Coca Cola-flessen en Cheerio-schalen van de laatste dagen. Er zijn terugkerende pogingen om het alledaagse te laden met emotionele spanning. Hoewel er sprake lijkt te zijn van een autobiografische narratief, lijken de werken geen afbeeldingen van de omgeving maar eerder geïmplementeerde of geënsceneerde vergezichten. Dit roept verbanden op met hedendaagse schilders die werken met visuele autofictie, zoals Salman Toor en Jill Mulleady.
In Viktor Mattssons schilderijen worden onderwerpen die al eeuwenlang
voorkomen in de kunsthistorische iconografie van het westelijk halfrond
vereenvoudigd. Verhalen over goed en kwaad die de mensheid hebben
bewogen, maken zijn werk toegankelijk. De duivel als symbool van het
slechte, de cowboy als herinnering aan de ideale mens en de clown als
visualisering van de omstandigheid van humor. de vlinder dient als
ongecompliceerde visie op schoonheid en vrede. In een meer hedendaagse interpretatie zou Mattssons werk het getroebleerde gevoel van mannelijkheid kunnen verkennen; de wanhopige clown, die niet volwassen wil worden en het leven als één grote grap ziet. De cowboy, onzeker over zijn positie in de huidige maatschappij, de duivel die zich bewust wendt tot geweld en vernietiging.
Judit Kristensen (1990, Zweden) woont in Antwerpen en heeft een master in Fine Art van de Umeå Art Academy. Ze maakte eerder deel uit van
groepstentoonstellingen in Eighteen Gallery in Kopenhagen, Golsa Gallery in Oslo en de Hole Gallery in New York, en had solotentoonstellingen in Artipelag in Stockholm, Museum of Örnsköldsvik in Örnsköldsvik, Alta Art Space in Malmö, Galleri Syster in Luleå en Galeria Centofiorini in Civitanova Marche. Zij ontving in 2022 de hoogste kunstbeurs in Scandinavië, de Fredrik Roos-prijs, en ontving subsidies van de Eva en Hugo Bergman Foundation
via de Koninklijke Kunstacademie in Stockholm, de eenjarige werkbeurs van het Zweedse Comité voor Kunstsubsidies, KiK via Örnsköldsviks Konsthall, Samartbete via Galleri Syster, en de subsidie van de gemeente Umeå voor cultuur en reizen. De werken van Judit Kristensen maken deel uit van openbare collecties via de Soho House Collection, Trädgården Stockholm, Umeå Municipality, Skellefteå Municipality, Luleå Municipality en via het Public Art Agency of Sweden.
Viktor Mattsson (1988, Zweden) werkt en woont in Antwerpen. Hij heeft een MFA van de Umeå Academy of Fine Arts. Zijn meest recente
tentoonstellingen zijn Thanks for Laughing in de Weserhalle in Berlijn, Know Thyself in Ponti in Antwerpen en Dream Baby Dream in Venetië. Hij kreeg een werkbeurs voor een jaar van de Zweedse Kunstcommissie en zijn werk is opgenomen in openbare collecties van het Zweedse bureau voor openbare kunst, de gemeente Luleå, de gemeente Skellefteå en de regio Västerbotten.
Viktor Mattsson heeft voor deze expo een editie van een energiedrank geproduceerd die de titel van zijn serie werken, Taurine Rider, draagt.