Een verhaal uit het verleden vertellen dat niet vrij is van historische fouten, is een bijna onmogelijke onderneming. De meeste mensen hebben waarschijnlijk een boek gelezen of een serie of film gezien die - hoewel gebaseerd op het verleden - veel vrijheden vergt en belangrijke plotpunten bevat die zijn gebaseerd op verfraaide historische momenten, of die ronduit onnauwkeurig zijn. Zelfs anekdotes over voorouders in families kunnen nooit zonder enige vooringenomenheid of onnauwkeurigheid aan toekomstige generaties worden verteld, vaak als gevolg van een verkeerd geheugen of zelfs verkeerde vertalingen.
"Retelling Untold Tales from Mokum" is een site-specific installatie die speelt met het idee van de onmogelijkheid om een objectieve kijk te geven op verhalen uit vroegere tijden, en presenteert meerdere verhaallijnen uit verschillende decennia in Amsterdam. In methoden die kunnen worden omschreven als omwegen, uitweidingen en gebaren met een open einde, worden historische feiten opzettelijk samengevoegd met valse informatie en worden ze iets geheel nieuws. Een groot deel van de installatie zijn vensters die op een repetitieve manier percepties bieden over verschillende aspecten en lagen van lokale en mondiale gebeurtenissen, verschillende tijdperken, ernst en humor.
De ramen verwijzen naar de Nederlandse culturele traditie om vensters zonder gordijnen te hebben die meestal hartstochtelijk zijn versierd en je interieur onthullen aan iedereen die langskomt. Deze unieke daad zou zijn wortels hebben in de protestantse religieuze traditie van het calvinisme, die stelt dat eerlijke burgers niets te verbergen hebben. Het sluiten van de gordijnen kan je achterdochtig maken, dus je kunt mensen beter een kijkje in je huis geven om ze te laten weten dat je een fatsoenlijk persoon bent. In het gedurfde werk van de kunstenaarsbroers Christoph & Sebastian Mügge wordt de Nederlandse directheid, de zogenaamde "bespreekbaarheid" gecombineerd met het beruchte Nederlandse venster, terwijl tegelijkertijd de juistheid van allerlei verhalen achter mondelinge, geschreven of andere vormen in twijfel wordt getrokken van bevrijdingen.
De installatie toont het venster op onze eigen realiteit van b.v. geërfde betekenisvolle objecten of afbeeldingen met een intiem verhaal dat niet op de juiste manier was verzonden. Aangezien iedereen iets toevoegt aan het verhaal, kan men niet zeggen wat de originele versie was of wat er werkelijk is gebeurd. Verhalen zijn vaak verzonnen en het verleden is getransfigureerd op een vergelijkbare manier als hoe nepnieuws of zogenaamde alternatieve feiten worden gecreëerd. Mensen hebben bijvoorbeeld met opzet minder vleiende episodes uit hun jeugd uitgesloten. Het is aan de tentoonstellingsbezoekers om de objecten, tekeningen en voorstellingen te vullen met nieuwe interpretaties op basis van hun eigen achtergrond, persoonlijke referenties, projecties en fantasie.
Sebastian Mügge (geb. 1981) en Christoph Mügge (geb. 1983) zijn beiden geboren in Bonn, Duitsland en wonen in Zweden. Sebastian behaalde zijn MFA-graad aan de Umeå Academy of Fine Arts in 2011 en Christoph studeerde aan de Kunstakademie Düsseldorf, waar hij in 2013 zijn diploma behaalde. Beide kunstenaars werken voornamelijk met interdisciplinaire en locatiespecifieke projecten op grote schaal. Ze hebben een sterke persoonlijke artistieke taal die voortbouwt op herhalingen van een diversiteit aan materialen in tal van technieken. Hun formaties verweven vaak historische gebeurtenissen met het hedendaagse waar vragen over identiteit, machtsstructuren en hoe verschillende conflicten ons dagelijks leven beïnvloeden op een speelse en humoristische manier worden onderzocht. Samen hebben ze tentoongesteld in Museum Villa Rot (DE), Plateforme (Parijs, FR), DG Kunstraum (München, DE), The Koppel Project (Londen, UK), Ostrale Biennale (Dresden, DE), Sinne (Helsinki, FI) , PARTcours Biennial (Brussel, BE), Æther (Sofia, BG), Kunstverein Baden (Baden, AT), Kristianstads konsthall (Kristianstad, SE), Vestfold Kunstsenter (Tønsberg, NO), Södertälje konsthall (Södertälje, SE), OK Corral (Kopenhagen, DK), DAS ESSZIMMER – space for art+ (Bonn, DE), Meno Parkas Galerija (Kaunas, LT), Periscope (Salzburg, AT) en P8 Gallery (Tel Aviv, IL).