MARIUS RITIU
Marius Ritiu is een beeldhouwer, schilder en verhalenverteller wiens praktijk de begrippen natie, grenzen en nationalisme in vraag stelt. Ritiu's werk bevat vaak koper als het fysieke materiaal dat de wereld verbindt. De technologische toepassingen van het materiaal in communicatie en transport hebben de mobiliteit van ideeën, goederen en mensen mogelijk gemaakt en vergroot, waardoor de aard en het fysieke karakter van grenzen wordt beïnvloed.
De fictie, non-fictie en science-fiction van objecten die binnenkomen uit een hemel die misschien niet alleen een plafond is, laat staan heeft, is wat de koper-centrische
sculpturen uit Marius Ritiu's lopende Sisyphus-serie hun eigen mythe.
Somewhere under the sky (Sisyphus Part VIII), de laatste en achtste aflevering van deze steen uit de ruimte look-alikes kreeg een plek in de tuin van de Antwerpse kathedraal.
Het is niet alleen het beeld zelf - dat deze keer minder lijkt op een samengeperste asteroïde dan op een cartoon van een door de bliksem getroffen Serra - dat het vocabularium van de vorige werken in de reeks aanvult. Maar ook de specifieke locatie en de onontkoombare kerk in contrast die Ritiu's verkenning van de spanning van de schaal verdiept. Dit is geen perfect kunstenaarschap, maar een kunstenaarschap met een perfect einde. Een praktijk gewijd, zou je kunnen zeggen, aan een verveling van grenzen, de artistieke paradox waarmee Ritiu lijkt om te gaan is dat hij gigantische...
blokkades, grensinvasies in krappe galerijen of openbare ruimten, om aan te tonen dat wij klein zijn, en kunst klein, en misschien is alles relatief.
EMILIE TERLINDEN
De mystificerende schilderijen van Emilie Terlinden ontstaan door een zorgvuldige selectie van beelden uit de Renaissance en objecten uit haar dagelijkse omgeving. Hoewel de beelden voor de kijker herkenbaar blijven als verwijzingen naar een bepaald tijdperk, maakt een reeks zorgvuldige
manipulaties ze volledig eigen gemaakt. Voordat ze hun vaste plaats op het doek krijgen, worden de beelden getransformeerd door ze te vouwen, waardoor ze vervreemden van hun oorspronkelijke vorm. Deze ingrepen ontdoen de onderwerpen van hun vertrouwde historische context en promoveren hen tot hoofdrolspelers in een nieuw, geraffineerd geënsceneerd schouwspel.
De gecontroleerde schildertechniek van de kunstenares maakt de abstractie compleet. Haar werkwijze
combineert een grote verscheidenheid aan technische handelingen waardoor de tijd zelf een belangrijke factor wordt in Terlindes proces. De tijd die verstrijkt tussen de verschillende stappen in het artistieke proces versterkt het uiteindelijke effect van haar werken, waarin de gebruikte beelden letterlijk hun tijd verliezen.
De serie schilderijen die op Art Antwerp te zien is, bestaat uit uitsneden van reproducties van Johannes Vermeers schilderijen Een slapende maagd, Een vrouw met een weegschaal en Een meisje met een fluit, die onlangs niet meer aan Vermeer werden toegeschreven.
Meisje met de fluit die sinds kort niet meer aan Vermeer worden toegeschreven; altaarstuk De zeven sacramenten van Rogier van der Weyden, De aanbidding der koningen en De boerenbruiloft van Pieter Bruegel de Oude.
Bruiloft van Pieter Bruegel de Oude. Deze uitsneden worden met lijm bedekt, gevouwen, geënsceneerd en gefotografeerd tegen een donkere achtergrond bij kaarslicht. De resulterende foto's worden gebruikt als onderwerp voor de schilderijen.