Met veel genoegen openen wij de eerste solotentoonstelling van de Duitse collagekunstenares Miriam Tölke in Nederland.
Miriam Tölke stapelt alles in haar atelier, ontdekt, trekt losse blaadjes uit hun bindingen, herschikt en knipt eerste indrukken uit als vormen. Gezichten worden gehalveerd, landschappen gekozen - alles wat voor Miriam Tölke belangrijk is en wat haar eigen indrukken weerspiegelt. Tussen Berlijn en het omringende platteland, de stad zelf en de natuur zijn voor haar een voortdurende impuls. Het pulserende, het samengebalde en het verontrustende van een grote stad, de anonimiteit en de hectiek waar je als flaneur doorheen glijdt en momenten in je opneemt om ze voor jezelf te bewaren, zijn voor de kunstenares net zo relevant als de rust en de harmonie van de natuur buiten het tumult.
Beide worden weerspiegeld in haar werk: haar gevonden gezichten lijken in zichzelf te rusten, alsof ze zweven, uit de glossy- en modebladen van een chaotische wereld gevallen, die slechts een aanraking van het geheugen verwijderd zijn. Opnieuw samengevoegd met aspecten van andere gezichten en ideeën, brengen ze de blik naar het centrum, als een ruk om uit het beeld naar het volgende landschap te sturen. Identiteit en evenwicht, beide leidende principes die een grote rol spelen voor de kunstenares.
Als moeder van vier kinderen is vrouwelijkheid een vanzelfsprekend thema voor Miriam Tölke. Maar het is niet het enige. Tegelijkertijd ziet ze haar kunst als een reflectie op toestanden, gemeenschappen en de maatschappij. Waar is onze plaats in de vergankelijkheid van het moment. Hoe vinden we onze weg? De collage biedt haar het perfecte kader.
Miriam Tölke werd in 1977 in Bielefeld geboren. In 2000 voltooide zij haar schilderopleiding aan de Staatsacademie voor Schone Kunsten in Stuttgart en verhuisde naar Berlijn. Al in haar tijd in Stuttgart begon ze afgedankte dingen te verzamelen: tijdschriften, notitieboekjes, boeken, catalogi. Papier dat door anderen als onbruikbaar werd beschouwd, maar voor haar van ongelooflijke waarde is. Een schattenjacht in de stad, die ze voortzette in Berlijn.
Tölke voegt beelden uit tijdschriften samen met gevonden voorwerpen, papiersnippers of fragmenten uit haar opgebouwde fotoarchief. In dit analoge proces verzamelt, onderzoekt en observeert ze, waarbij ze haar bevindingen opvallend en minimalistisch in een nieuwe context plaatst. Glanzende foto's gecombineerd met landschapsbeelden worden bizarre en intrigerende portretten die een innerlijke wereld lijken te weerspiegelen. Een spiritueel landschap, dat zowel de poëtische manier van denken van de kunstenares weerspiegelt als de tijdgeest van vandaag. In Tölke's foto's is er altijd een element van rust, van pauzeren, dat aanvankelijk verontrustend is, voordat het zijn diepgaande effect ontplooit en uiteindelijk een glimlach ontlokt.