Onze blik baant zich een weg door een theater van bloemen. Op eerste gezicht lijken deze werken in de traditie te vallen van het klassieke 17e eeuwse bloemstilleven. Maar achter de stilte van de stillevens van Margriet Smulders (1955) schuilt een veelzijdige, dynamische kracht.
Als een visueel epos vertellen de door de kunstenares geschikte selecties aan bloemen een persoonlijk en tegelijkertijd universeel verhaal.
Contour Gallery nodigt je uit voor MAKE LOVE NOT WAR - the power of the flower, een solotentoonstelling van Margriet Smulders, waarin een selectie uit haar gerenommeerde oeuvre getoond wordt.
The personal is political
Met Smulders’ werk wordt het genre van de aloude bloemstillevens nieuw leven ingeblazen. Haar bloem schikkingen bevatten niet slechts een decoratieve functie, maar dragen sociaal-maatschappelijke
relevantie met zich mee. De bloemen, uit haar eigen tuin afkomstig, representeren voor Smulders haar eigen vrouwelijkheid, moederschap, seksualiteit, haar kracht en tegelijkertijd kwetsbaarheid. Haar
theatrale schikkingen tonen de altijd overwinnende kracht van vrouwelijke schoonheid en de alomvattende schoonheid van deze vrouwelijke kracht. Een kracht die door de levensfases heen
misschien veranderlijk is qua vorm, kleur en context, en soms tegenstrijdig lijkt, maar die consistent is in haar schoonheid. Smulders’ bloem schikkingen fungeren daarmee als persoonlijke portretten: the
personal is immers political.
Over Margriet Smulders
Margriet Smulders (1955) woont en werkt in Nijmegen. In de jaren ‘90 begon Smulders als familieportret fotograaf, waarbij ze haar werk benaderde op zeer persoonlijke wijze: ze fotografeerde haar eigen gezin
en verbeelde het familieleven achter gesloten deuren. Van daaruit begon Smulders met het fotograferen van bloemen in een huiselijke, theatrale setting. In de beslotenheid van haar studio in Nijmegen creëert
ze nu haar foto’s, die op internationaal niveau in tal van musea, bedrijfscollecties en privé-verzamelingen zijn vertegenwoordigd.
“In mijn atelier staat een spiegelbak, waarin ik water giet, soms vermengd met melk of inkt of bietensap. Boven mijn spiegelbak drapeer ik lappen stof en takken en in het water leg ik veren, kronkelig glaswerk en bloeiende bloemen uit onze bloementuin. Schuin van bovenaf maak ik dan de foto, zodat ik de compositie gereflecteerd zie in de spiegel onder het rimpelende wateroppervlak.”