Tekenen als een manier van denken
Beeldend kunstenaar Ronny Delrue (Heestert, België, 1957) toont in galerie Fontana zijn recente tekeningen, schilderijen en sculpturen die conceptueel één samenhangende installatie vormen. Delrue werkt en denkt als een tekenaar, welk medium hij ook gebruikt. Voor hem is tekenen een manier van denken en zoeken, en is de lijn de drager van een idee. Het is ook de meest directe en kortste weg om het onzichtbare zichtbaar te maken. Ook als hij schildert of sculpturen maakt doet hij dat als een tekenaar.
Het onzichtbare dat Ronny Delrue in een beeld wil vangen, speelt zich af in het denkende hoofd. Dat stuurt zijn tekenende hand in de ambitie om de spanning tussen verschijnen en verdwijnen, tussen herinneren en vergeten op te roepen. Op een maatschappelijk actuele manier gebeurt dat in Sculptures of Stones. In deze schilderijen reflecteert hij op de polemische kwestie wat te doen met de standbeelden van machthebbers uit het koloniale verleden met bloed aan hun handen. Halen we de beelden van hun sokkel en wissen we ons verleden of plaatsen we de beelden in een nieuwe, kritische context?
De spanning tussen verdwijnen en verschijnen krijgt een poëtische vorm in Protected Trees. De bomen, of wat daar van rest, zijn als symbool van een bedreigde en dus verdwijnende natuur in een stolp geplaatst. Alsof ze een museumstuk geworden zijn. Tegelijk beschermt de stolp tegen verdere vervuiling die op het glas zichtbaar is als zwarte sneeuw. Net als de geperforeerde portetten op de tentoonstelling zijn de stolpen een monument van het herinneren, in de strijd tegen wat niet vergeten mag worden.
De tentoonstelling laat zich lezen als een ‘Mindscape’, een landschap dat zich afspeelt in het hoofd. En dat geldt ook als het om een portret gaat. Want bij Ronny Delrue is ook het portret een mentaal landschap.