Een man, verstopt in een gebreid oranje doek dat als een tentdoek om hem heen fladdert, loopt over een asfaltweg. Hij is omgeven door hekken. Waar gaat hij naar toe? Dan valt een ander beeld op: de grens, hermetisch afgesloten met prikkeldraad. De reiziger komt hier in ieder geval niet langs. Het is duidelijk: hij is onderweg, maar niet welkom. Galerie Bart presenteert Transit van Henk Wildschut (1967, NL), een tentoonstelling over vluchtelingen die hun bestemming vaak pas in hun dromen bereiken.
Henk fotografeert al meer dan vijftien jaar de reis van groepen ontheemden. Hij heeft zich altijd gericht op de veerkracht van mensen en de menselijkheid van de anonieme vluchteling. De iconische beelden van geïmproviseerde tuinen voor de tenten in een VN-kamp of een kartonnen kerk in de buurt van Calais zijn bekend. Terugkijkend hierop en op de huidige oorlogssituatie maakt Henk een groot commentaar op dit eerdere werk. De tijden zijn veranderd, maar hij misschien ook. Hoop maakt plaats voor twijfels over de onzekere toekomst. Ondanks de kracht die schuilt in de manier waarop deze vluchtelingen iets opbouwen in hun situatie, mag hun situatie zelf niet uit beeld verdwijnen. Henk vertelt dit verhaal nu met een selectie van bekende, onbekende, oude en nieuwe foto's. Want zolang hij de kampen neerlegt, is er niets wezenlijks veranderd. De migratiegolven zijn het getij, maar de dijken zijn hoog.