In de schilderijen, tekeningen, riso prints en mixed media werken van Mirjam Hagoort spelen vorm- en kleurcontrasten, ritme en verhoudingen - veelal ontleent aan de stedelijke architectuur- altijd een belangrijke rol.
In haar recente werken, nu te zien in haar solotentoonstelling in Goes, zijn deze beeldelementen ook onmiskenbaar aanwezig.
Nieuw is dat haar basismateriaal bestaat uit textiel uit haar directe (zeer persoonlijke) omgeving.
Bij het uitruimen van het ouderlijk huis vond zij de vrolijk gestreepte tent die ooit onderdak bood aan de zithoek van het ouderlijk huis. Weggooien was geen optie.
De tent scheurde ze in repen en is nu de basis van alle composities in oranje en groen.
De troost van een tent: weemoed wordt in de kiem gesmoord door lichtvoetig weefsel.
Ook de teruggevonden jas en zomerjurkje waren aanleiding tot nieuwe projecten.
De jas werd met huid en haar gefileerd tot zijn essentie: een plattegrond van verschoten panden.
En vervolgens een geweven landschap van flarden mouw en voering in meer kleuren en knopen dan gedacht. Het zomerjurkje is nu gesublimeerd tot een exacte rechthoek van opvallend veel structuren en tinten wit.
Schering en inslag, nieuw en oud worden met elkaar verweven.
Het werk wordt zowel persoonlijker als universeler.