Spring oor die hek, breek jou nek! / Spring over de poort, breek je nek zijn de laatste regels in een Afrikaans kinderliedje dat wordt gebruikt om anderen te bespotten. De tentoonstelling Breek Jou Nek is een uitwerking van de spanning die in dit lied wordt beschreven: waar onschuld en huiselijkheid worden omlijst door een onderstroom van geweld.
De tentoonstelling is de voortzetting van Krugers reis naar het kruispunt van nostalgie en ongemak. Het probeert een omgeving te creëren waarin persoonlijke herinneringen worden tegengesproken door de sociale realiteit die ze contextualiseert. Opgroeiend als een blanke Afrikaner Zuid-Afrikaan, bevindt Kruger zich in een steeds veranderende toestand en vraagt hij zich af: hoe zijn mijn herinneringen aan boerderijen en zonsondergangen en safari’s en poorten en elektrische hekken ontstaan? Wat is de prijs van mijn comfort? Breek Jou Nek toont bekende en vaak stereotype beelden uit het Zuid-Afrikaanse landschap en zet ze om in symbolen die hun vreemde kracht aanduiden.
Kruger is de onbetrouwbare verteller van zijn verhaal, maar een die probeert een groter penseel te schilderen dat de geografie van Nederland met Zuid-Afrika verbindt. Zuid-Afrika is een land van vriendelijke wrede honden en sierlijke scherpe hekken. Een plek waar reddingsbleke gezichten staren naar de gouden uren van glooiende lege heuvels. Kruger merkt dat hij een constante toerist is, zowel thuis als onderweg, terwijl hij iconen en stereotypen bij elkaar scharrelt. Alles is oranje, blanje, blou geworden!