Beautiful Indiscretions.
A group show about the unapologetically indiscreet,
chosen by Koes and Cokkie
With works by
Heike Kati Barath, Larissa Esvelt, Florian Hetz, Pieter Hugo, Paul Klemann, Sal Salandra, Koes Staassen.
Iedereen kent momenten waarop we discreet moesten zijn; situaties waarin we niet zo direct of onbeschaamd konden zijn als we wilden, waarin we ons misschien wel anders voelden dan de wereld om ons heen. ‘Beautiful Indiscretions’ brengt een internationale groep kunstenaars samen wiens werk gaat over het zich op een vreugdevolle manier uitspreken over onderwerpen die voorheen vaak onbesproken bleven.
De tentoongestelde werken zijn hoogstpersoonlijke reflecties op onderwerpen als identiteit, seksualiteit en religie, terwijl de strenge regels van de mainstream maatschappij worden weerlegd. Elke kunstenaar slaagt erin niet enkel te confronteren, maar de toeschouwer juist ook te verleiden om zich te verhouden tot datgeen wat vaak als indiscreet bestempeld wordt.
De deelnemende kunstenaars zijn:
Op het moment dat we voor het eerst worden geconfronteerd met de figuren op Heike Kati Barath’s schilderijen, valt ons meteen op hoe grappig en vrolijk ze zijn. Echter, als we langer kijken, zien we door de felle kleuren en speelse kwaststreken heen, onderliggende gemoedstoestanden opkomen; de figuren worden persoonlijkheden met hun eigen angsten en problemen, die graag door ons gekend willen worden.
Larissa Esvelt’s levensgrote zachte sculpturen gaan vaak over onze relatie tot datgeen wat we ‘anders’ noemen. Haar vrouwen die achterover hangen zijn op speelse wijze geplaatst, ondersteund door knielbankjes, hun kwetsbaarheid volop in beeld. Vragend van de toeschouwer ze op een zachte en empathische manier te benaderen.
De Berlijnse fotograaf Florian Hetz zet fotografie in als een manier om herinneringen vast te leggen. In zijn AIKO serie, waarvan in de tentoonstelling vier foto’s te zien zijn, combineert hij op speelse wijze foto’s van lichamen met ruimtes. Zijn beeldtaal is hyper gefocust en daarmee meteen herkenbaar.
In zijn laatste serie, Solus Vol 1, onderzoekt Pieter Hugo ‘atypische schoonheid en jeugd’ middels kwetsbare portretten van op straat gescoute modellen die allen ideeën over traditionele schoonheid ontwijken. Vreemd, queer, atypisch - Hugo nodigde zijn modellen uit om te poseren zoals ze zijn, recht in de camera kijkend, zodat wij hun zelfverzekerde uniekheid kunnen aanschouwen.
In een poging grip te krijgen op de wereld om hem heen tekent Paul Klemann al jaren op accurate wijze zijn dromen. De ongrijpbare en vaak fantastische scenes laten een wijd spectrum aan onderwerpen zien; van het hoogst persoonlijke naar meer maatschappelijk geëngageerde vraagstukken. Voor Klemann zijn zijn dromen een toevluchtsoord, een manier om de onzekere tijden waarin we leven te doorgronden.
Voor het eerst te zien in Nederland zijn Sal Salandra’s ‘draad schilderijen’. Borduren was gedurende 40 jaar een vredige hobby maar is in de laatste 5 jaar iets explosievers en seksuelers geworden. Sal’s erotische borduur-schilderijen zijn zoet en kleurrijk, maar provoceren door de combinatie van mythische taferelen en beelden van seksuele subculturen.
In Koes Staassen’s zorgvuldige tekeningen zijn we getuige van mysterieuze situaties. We krijgen niet het hele verhaal te zien, enkel een vluchtige blik op de speelse erotische rituelen die hij uitvoert en daarna in zacht grafiet of fel kleurpotlood op papier zet. In een nieuwe video plaatst hij in verschillende lagen zijn eigen lichaam en onderwerpen van zijn verlangen over elkaar, in een poging de grenzen tussen beiden te laten verdwijnen.