Geïnspireerd door het gedicht van Charles Baudelaire uit zijn legendarische bundel Les Fleurs du Mal, heeft Schönfeld Gallery vijf kunstenaars bijeengebracht die allen een zeker gevoel voor de natuur hebben in wat zij creëren. Zij ontwikkelen hun beeldtaal via een dualiteit tussen eindigheid en levendigheid. Bevrijding en onderdrukking ontmoeten elkaar in een symbiose doordat de kunstenaars een artistieke dialoog aangaan, soms harmonieus, soms tegenstrijdig. De stillevens van Pepermans, de patchworks van Ijeoma, de wandtapijten van Les Monseigneurs, de sculpturen van Van Lunen en de intrigerende en innemende werken van Werner Mannaers, verzoenen elkaar tussen harde en zachte materie, maar allemaal met een bijzondere tactiliteit en met de belofte van het picturale narratief. De drang om in leven te houden wat niet in leven kan worden gehouden, loopt als een organische, spontane rode draad door deze uiterst poëtische selectie.