Een tuin kent vele facetten: bloemen en planten die groeien en bloeien, dieren die er hun leefgebied maken en gebouwde structuren die vervallen onder de constante invloed van zon en regen. Bovenal is het een klein stukje natuur onder controle en in dialoog met haar maker. Deze hoofdthema’s vormen de gemeenschappelijke basis waarop de kunstenaars die in Overflowing Overgrowth gepresenteerd worden hun werk maken. Ze creëren de sculpturen door middel van een organisch en intuïtief proces, waarmee de groeipatronen van de natuurlijke wereld worden nagebootst. Eirik Jahnsen, Natasha Rijkhoff, Tanja Smeets en Kokou Ferdinand Makouvia tonen ons in Garden Bart hun individuele perspectieven op de buitenwereld.
De invloed van de traditionele Togolese Mina-cultuur ligt aan de basis voor het werk van Kokou Ferdinand Makouvia (1989, TG, wonend in Amsterdam en Parijs). Hij gebruikt zijn sculpturen om de subtiele materialiteit van al het bestaande intensief te onderzoeken. Zijn werk komt tot leven door een dialoog met de energie van het gebruikte materiaal, laverend tussen het vormgeven van materie en het sturen van energie. De organische vormen van zijn werk zijn het resultaat van een dans tussen zijn artistieke vaardigheid, de omgeving en de wijze waarop het materiaal ‘stroomt’.
De natuurlijke vorm is eveneens de basis voor de sculpturen en installaties van Tanja Smeets (1963, NL, gevestigd in Utrecht). Ze onderzoekt het groeiproces van organismes en behandelt haar materiaal alsof het een levend wezen is. Als invasieve parasieten vormen haar sculpturen een poëtische, schijnbaar natuurlijk gevormde laag over het oppervlak. De spanning die ontstaat tussen de vanzelfsprekende aanwezigheid van het werk in de omgeving en het dreigende gevaar van een ongecontroleerd groeiend organisme, speelt een belangrijke rol in haar werk. Haar materialen zijn veelvoorkomende objecten uit het dagelijks leven, die contrasteren met het natuurlijke patroon van de installaties als geheel.
De sculpturen en fonteinen van Natasha Rijkhoff (1994, NL, gevestigd in Rotterdam) brengen, net als de werken van Tanja Smeets, een onaards en verontrustend gevoel teweeg. Haar wezens, die zowel het figuratieve als het abstracte raken, veroorzaken enige vervreemding maar zijn tegelijkertijd herkenbaar. Geplaatst in de groene buitenruimte, heeft het water dat uit Natasha’s fonteinen stroomt een grote aantrekkingskracht op de kijker en wekt een sfeer van sereniteit op, verwijzend naar de tuin der lusten.
Waar water een centrale plaats inneemt in het werk van Natasha Rijkhoff, vormt bijna elk natuurlijk element de kern van de sculpturen van Eirik Jahnsen (1985, NO, gevestigd in Groningen). Zijn werk vormt zich door een continu proces, waarin hij zich bezig houdt met materiële transformaties, beweging en onze perceptie van wat we zien en voelen. Met behulp van basiselementen en gereedschappen zoals vuur, water en staal, onderzoekt Eirik de fundamenten van de natuur en ons oorspronkelijke menselijke gedrag. Hij buigt zich over de essentie van wat ons mens maakt: het vermogen om onze omgeving te maken, te bouwen en vorm te geven, maar ook de kracht om het te vernietigen.