Daems van Remoortere beschouwen een gebouw en het vallen van de avond als een andere invalshoek op een groter geheel. Gebouwen zijn volgens hen
een menselijke constructie ontworpen om zich te kunnen terugtrekken uit een bepaalde omgeving. Het licht dat via ramen en deuren gebouwen binnendringt, zorgt voor de connectie met de anderen en de buitenwereld. Licht stelt ons in staat het andere en de anderen te kunnen waarnemen en ons verbonden te voelen.
Licht is een wederkerend element in de sculpturen, installaties en ingrepen in de openbare ruimte van Daems van Remoortere.
Het fascineert hen hoe licht overal aanwezig is en toch ongrijpbaar lijkt, hoe het ergens binnendringt, nieuwe perspectieven blootlegt, buigt, nodig is om te zien of wanneer het afwezig is ons soms in een andere sfeer of gemoedstoestand brengt en ons doet nadenken.