Zeno X Gallery is verheugd om de nieuwe solotentoonstelling van Luc Tuymans voor te stellen, getiteld ‘Seconds’.
Centraal in de tentoonstelling hangen vier monumentale doeken waarop getallen zijn geschilderd. De haast lichtgevende cijfers lijken te zweven in een donkere ruimte. De achtergrond is zo rijk aan kleuren - geschilderd in vele tinten violet en indigo - dat het lijkt alsof de cijfers vibreren op een televisiescherm. De getallen zijn dan ook gebaseerd op film stills die de kunstenaar maakte van zijn eigen films uit de jaren tachtig. Enkele maanden geleden schilderde hij de getallen eerst in gouache op papier, maar onmiddellijk had hij ook het idee om deze grafische beelden op grote schaal uit te voeren op doek. Het formaat van de werken heeft zowel een immersieve als een filmische impact op de kijker.
Cijfers zijn altijd een belangrijk motief geweest in het oeuvre van Tuymans. In de jaren zeventig kleefde hij de dagen van een scheurkalender op de voorkant van zijn doeken om ze te ordenen en in de jaren tachtig maakte hij tekeningen gebaseerd op cijfers die hij filmde met zijn Super 8 camera. De kunstenaar is geïnteresseerd in de spanning die ontstaat tussen de concrete realiteit van de cijfers en het fictieve karakter van het afgebeelde. De monumentaliteit van de werken is daarenboven geïnspireerd door een bezoek aan de Rothko Chapel in Houston, Texas.
De andere schilderijen in de tentoonstelling leggen verstilde momenten vast. ‘Intermission’ en ‘The Stage’ tonen het lege podium, de pauze tijdens een theatervoorstelling. Het zijn momenten van inactiviteit waarin tegelijkertijd een grote spanning vervat zit. Niet toevallig heeft de huidige pandemie een vergelijkbaar effect: het leven lijkt gepauzeerd en het is afwachten hoe de post-covid wereld er zal uitzien.
Luc Tuymans trachtte met deze tentoonstelling pertinente beelden te creëren in tijden van een globale crisis. De getallen zijn tegelijktertijd geabstraheerd en concreet, maar evengoed universeel. Ze lijken af te tellen naar iets nieuws en verwijzen naar de statistische realiteit waarmee we constant geconfronteerd worden via de media. Tijdens de lockdown creëerde de kunstenaar verschillende korte animatiefilms die enkele seconden duurden en die steeds als titel ‘Seconds’ hadden. Het intensieve en tijdrovende proces van het animeren van reeksen gouaches was wellicht enkel mogelijk door de plotse vrijgekomen tijd.
Achteraan in de galerij toont Luc Tuymans zijn recentste animatiefilm met de titel ‘Happy Birthday’. De reeks tekeningen die aan de basis ligt van deze film is eveneens te zien in de galerij. Het afgebeelde stelt een opblaasbare eend voor waarop een lasershow wordt geprojecteerd. Het luchtige en komische karakter van dit werk staat in schril contrast met de fysieke omvang en de metafysische zwaarte van de schilderijen.
In het verleden had Luc Tuymans solopresentaties in De Pont in Tilburg (2019), Palazzo Grassi in Venetië (2019), National Portrait Gallery in London (2016), LaM in Rijsel (2016), MAS in Antwerpen (2016), Qatar Museums in Doha (2015), The Menil Collection in Houston (2013), BOZAR in Brussel (2011), MCA Chicago (2010), Dallas Museum of Art (2010), SFMOMA in San Francisco (2010), Moderna Museet in Malmö (2009), WIELS in Brussel (2009), Haus der Kunst in München (2008), Museu Serralves in Porto (2006), MAMCO in Genève (2006), K21 in Düsseldorf (2004), Tate Modern in Londen (2004), FRAC Auvergne in Clermont-Ferrand (2003), Pinakothek der Moderne in München (2003), en vele andere.
In 1990 had Tuymans zijn eerste tentoonstelling Suspended in Zeno X Gallery, toen nog in de ruimte tegenover het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen. Daarna volgden de tentoonstellingen Disenchantment (1991), Der diagnostische Blick (1992), Intolerance (1993), At Random (1994), Heimat (1995), Necklace (1996), Illegitimate (1997), The Passion (1999), The Promise (2000), NIKS (2003), Les Gilles de Binche (2005), Les Revenants (2007), The Twenty Seventh of January Two Thousand and Eleven (2011), Twice (2013) samen met Marlene Dumas en ‘Scramble’ (2016) die zijn 25-jarige samenwerking met Zeno X Gallery belichtte.