In ‘MINI-EXHIBITION ON DEMAND 4’ brengen we met name de volgende kunstenaars onder de aandacht: Sibylle Eimermacher, Inge Reisberman, Aracelly Scheper, Jan Swart.
De foto's van Sibylle Eimermacher tonen gepolijste stenen voor sieraden, gedocumenteerd op een manier die gebruikt wordt voor het documenteren van museumcollecties. De van oorsprong kleine stenen zijn extreem uitvergroot. Kristallijne structuren en gebruikskrasjes, die met het blote oog haast niet waarneembaar zijn, worden hierdoor zichtbaar. De stenen kunnen gelezen worden als tekens, codes. Gecombineerd tot reeksen ontstaat er een abstracte codetaal. Op deze manier reflecteert Eimermacher over de zeggingskracht van stenen: hun symbolische en energetische 'stem'. Aan bepaalde stenen worden beschermende of geneeskrachtige eigenschappen toegekend, andere hebben een persoonlijke betekenis uit de tijd dat zij als sieraden dienden. Tegelijkertijd wijst zij met dit werk op de menselijke drang om te creëren en de natuur vorm te geven volgens onze eigen esthetiek.
Het werk van Inge Reisberman bevindt zich op het gebied van video, video-installaties en fotografie, waarbij haar films en foto’s meestal een balans tussen abstractie en figuratie laten zien. Haar installaties karakteriseren zich door een uitgebalanceerde verhouding tussen poëzie en rauwheid, waarbij inhoud en omgeving op conceptuele en zintuiglijke wijze samenkomen. In de korte film Dialogue#1 (Inge Reisberman & Michiel Keller) maken twee mannen op een onorthodoxe manier kennis met elkaar. Contact is gecodeerd met allerlei sociale gedragsinstructies, vaak cultuurgebonden. Wat gebeurt er als je je niet aan de geschreven en ongeschreven regels houdt? In de video 'Closing Time' loopt een schoonmaker loopt mijmerend en rokend door het lege fabriekscomplex met zijn rauwe schoonheid. Een afscheid van de lege fabriek die definitief een andere functie krijgt. Herontwikkeling naar appartementen, bedrijven en hotel is nu in volle gang.
Aracelly Scheper is een videokunstenaar. Wat is haar verhaal? De stille videowerken en installaties die ze maakt, tonen afwezigheid, ook al zijn ze gevuld met hoogstpersoonlijke objecten. Ze begon de persoonlijke bezittingen van haar Nederlandse familie te verzamelen toen ze probeerde zich op haar gemak te voelen met de realiteit van het verlies van haar Colombiaanse familie. Door de objecten uit elk verhaal te halen, raken ze geïsoleerd van hun betekenis. Ook al is het gebaar minimaal, de behoedzame beweging van de camera, de zachtheid waarmee de objecten worden onderzocht, veronderstellen een grote connectie met hen. In haar video's worden ze onderdeel van het verlangen om haar situatie te begrijpen. Het vreemde fenomeen van het missen van iets dat je nog nooit hebt gekend.
Vanaf de start van de pandemie kreeg Jan Swart tijd om te werken aan doeken die al decennia in zijn atelier stonden opgeslagen. Deze doeken hadden iets, maar er was tijd voor nodig om dat eruit te halen. Die tijd kreeg hij het afgelopen jaar, de druk was weg. Wat overbleef was ruimte, hèt begrip in zijn werk. Ruimte, maar ook licht. De afname van condens-strepen in de lucht, en daardoor minder filtering van het licht, geeft een licht dat na decennia terug is. Zo ontstond een reeks schilderijen. De tweede serie is klaar onder de noemer “negentien zeven eenennegentig”: zeven werken met hun oorsprong in januari/februari 1991, maar afgerond in februari 2021. Er is nu ook ruimte voor natuur, natuurlijke vormen en kleuren en de wisselwerking tussen menselijke en natuurlijke vormen.
Hoe werkt het? Zoek op GalleryViewer de werken uit die u wilt zien en wij maken voor u en iemand die u mee wilt brengen een privé mini-expositie. Neem contact met ons op via [email protected] om een afspraak te maken. In plaats van een galerieroute samen te stellen, stelt u een set kunstwerken samen die u wilt zien.