‘Longing for Paradise’
Een solo tentoonstelling van Marjan Laaper
Marjan Laaper is gespecialiseerd in grootschalige video projecties, installaties, en kunstopdrachten in de openbare ruimte.
Simpele alledaagse verschijnselen worden gepresenteerd in een poëtisch, soms filosofisch kader. Vaak is er een spanningsveld tussen tegenstrijdige onderwerpen en symbolen als schoonheid en gevaar, het immateriële en het vergankelijke, vertrouwen en verontrusting. De levenscycli van mens en natuur spelen een belangrijke rol in haar videowerk en installaties. Het werk geeft geen duidelijke antwoorden, maar toont herkenbare elementen die vragen oproepen. Haar video’s verwijzen op symbolische wijze naar universele aspecten van het bestaan.
Het verlangen naar een volmaakte wereld vol mooie en goede dingen is van alle tijden. Het Paradijs zou zo’n wereld geweest zijn en planten en dieren werden beschouwd als een erfenis van dit verloren geluk. De titel van de tentoonstelling: “Longing for Paradise” refereert naar dit verlangen. Een verlangen naar verbondenheid met de natuur, dieren, “het zelf” en het onvergankelijke. In haar werk speelt Marjan Laaper met deze fascinatie voor de natuur, maar de natuur in haar videoprojecties is gemanipuleerd. De dieren zijn geïsoleerd van hun oorspronkelijke omgeving, verstild, vereenvoudigd en lijken ornamenten in een nieuw decor geworden. Ze kijken de toeschouwer aan of verkennen de omgeving. Andere dieren lijken zich in een nieuw eigen universum te begeven.
Marjan Laaper is gefascineerd door oude verhalen, parabels en spirituele teksten waarin gebruik gemaakt wordt van het dier als symbool voor het bovennatuurlijke. Ook worden dieren vaak gebruikt als metafoor voor menselijke handelingen, deugden, of gedrag. In oosterse religies wordt de natuur gezien als een bron van filosofische wijsheid. Elk onderdeel van de natuur herinnert aan een eigenschap die we vrezen of bewonderen en zouden moeten koesteren in onszelf. De titels in haar werk verwijzen naar deze verhalen. Ze maakt gebruik van onze neiging om menselijke eigenschappen toe te dichten aan dieren. Het dier fungeert dan als spiegel voor menselijke eigenschappen die door de toeschouwer aan het werk worden toegedicht. Dit gegeven wat Antropomorfisme genoemd wordt speelt een belangrijke rol in haar werk.
In de tentoonstelling: “Longing for Paradise” zijn videoprojecties te zien waarin dieren het leidmotief vormen. De video’s zijn vanuit 1 standpunt gefilmd. In de video’s wordt gebruik gemaakt van “gestolde tijd”; kortstondige momenten worden uitgerekt tot een eeuwigdurende “staat van zijn”. Door de veelal donkere achtergrond van de videoprojecties versmelten deze dieren met de nieuwe omgeving. Ze zijn veelal geïntegreerd in de architectuur. De dieren in deze tentoonstelling zijn tot metaforen en symbolen geworden.