Galerie ALBADA JELGERSMA is verheugd u uit te nodigen voor de opening van CONCEAL / REVEAL, een groepstentoonstelling met recent werk van Rob Johannesma, Nori Pao en Misha de Ridder. De tentoonstelling opent op zaterdag 29 juni van 17-19 u en loopt tot en met 27 juli.
Verschillend als hun werk mag ogen, de drie kunstenaars hebben gemeen dat ze op een eigen manier hun onderwerp bedekken of verhullen om zo diepere lagen aan te boren en het transcendente laten zien.
Rob Johannesma (NL, 1970) verzamelt allerlei beelden en heeft inmiddels een heel archief opgebouwd in zijn atelier, waar hij uit put. Van foto’s van wereldnieuws uit kranten, iconische beelden uit geschiedenisboeken, tot aan interieurs uit designbladen, die hij zich op allerlei wijzen toe-eigent; in de getoonde werken door er overheen te schilderen. Hij bedekt essentiële delen, en maakt onopgemerkte details herkenbaar. Hiermee ontstaan mini-theaters voorzien van coulissen en denkbeeldige lege ruimtes tussen de verschillende delen binnen een afbeelding.
Op die manier roept hij de vraag op wat die beelden zijn en welke betekenis(sen) deze beelden oproepen. Tegelijkertijd creëert hij een beeld dat op zichzelf staat. Het is de directe werkelijkheid die afleidt van wat daarboven uitstijgt, of daaraan vooraf gaat. Je zou ook kunnen zeggen dat Johannesma het oorspronkelijke beeld onder druk zet en zodoende vervreemdt; het resultaat is dat hij het beeld van zichzelf bevrijdt en zijn betekenis intensiveert.
Nori Pao (VS) brengt twee video’s en keramisch werk. De video’s, die eigenlijk een animatie zijn met eindeloos veel foto’s, werkt met menselijke ingrepen in de natuur. Door ze te verhullen, en dat in letterlijke zin met klei, wordt het onvergankelijke van de natuur, stenen in dit geval, duidelijk en daarmee hoe de natuur het hier en nu overstijgt. De natuur blijft staan terwijl de tijd voorbij gaat. Ook toont Pao een serie “day drawings”, die ze in het EKWC in Oisterwijk heeft gemaakt waar ze op dit moment resideert. Deze day drawings komen voort uit een project dat ze in 2000 gestart is met het creëren van een dagelijkse tekening die ze per maand presenteert. Hoewel de formaat van de “day drawings” gedurende het project consistent blijven, verandert het medium, concept en het proces van het maken van elke “drawing” gedurende de tijd. Bij elkaar bieden ze een blik op een recente geschiedenis vanuit één perspectief. Recentelijk is Nori Pao het brein gaan onderzoeken, en met een MRI scan in de hand heeft ze bij het EKWC het brein ontleed en maakt daar mallen van met gebruik van een 3d printer, met afdrukken van de linker en rechter hersenhelft. Ze roept daarmee positieve en negatieve vormen op en doet denken aan de betekenis van creativiteit. De kleitabletten lijken bijna landschappen.
Misha de Ridder (NL, 1971) gebruikt de camera om beter, anders naar de werkelijkheid te kijken. Het kijken is voor hem een proces van bewustwording, een dicht op de huid kruipen van het mysterie van wat ons omringt, waar we deel van zijn. Geconcentreerd onderzoek naar licht, kleur en materie zijn leidend bij het maken van zijn beeld, wat resulteert in uiterst precieze composities, die zeer open zijn in hun betekenis. Dit is goed te zien in de werken in deze tentoonstelling, werk uit twee recente projecten: ‘Falaise’ en ‘high up close by’. In ’Falaise’ zijn het abstracties van krijtrotsen in Normandië, de constante metamorfose van het rotsoppervlak, de reflecties van licht en kleur op de zee waarin ons oog blijft dwalen. In het werk uit ’high up close by’, waarvan recent een publicatie is verschenen, zijn het de gepleisterde muren van de Oude Kerk in Amsterdam waar het Hollandse licht dat door de hoge ramen naar binnen valt de transcendente aspecten openbaren van een eeuwen oud organisch bouwwerk, door aanraking van vele handen ontstaan. De rotsen en de kerk zijn verbonden in De Ridders nauwkeurige kijken, waarin hij met licht, kleur en structuur je meeneemt in een magische wereld die niets minder dan de onze is.