Galeries hebben hun eigen etiquette die ervoor zorgt dat bezoekers weten hoe ze zich zouden moeten gedragen. Wie deze etiquette kent hoort erbij, wie haar niet kent valt erbuiten en voelt zich ongemakkelijk. Door juist ongemak als thema voor deze tentoonstelling te nemen, willen we dit gevoel bij nieuwe bezoekers weghalen. In de tentoonstelling kom je onverwachte, vervreemdende en humoristische schilderijen, tekeningen en sculpturen tegen.
Jans Muskee werd door de Volkskrant ooit de meester van het ongepaste naakt genoemd. In zijn tekeningen zien we verborgen verlangens en seksuele fantasieën in een alledaagse omgeving. Je voelt je als kijker een voyeur. Door kleine details, als een tatoeage op een meisjesrug van een hartje met zijn eigen naam erin, brengt Jans lucht in zijn oliekrijttekeningen. Dit doet hij in een bijna fotorealistische techniek, net als Thijs Jansen. De schilderijen van Thijs gaan over persoonlijke herinneringen aan alledaagse situaties, zoals een frituurpan op het balkon bij avondlucht. De titels en referenties geven zijn werk onverwachte diepere lagen. Zo blijkt een zwart, abstract ogend schilderij bij nader inzien een gedetailleerde scene in een darkroom.
Johan Kleinjan documenteert de wereld om hem heen in uitpuilende boekjes vol met tekeningen, foto’s, visitekaartjes, krantenartikelen, dagboekfragmenten, beschrijvingen van dromen en flyers. In de tentoonstelling zijn de mooiste exemplaren geëxposeerd. Ze geven weer hoe hij de wereld ziet: als een verzameling absurde verhalen. Ook Gees Voorhees probeert in haar werk humoristische situaties te vangen. Voor deze tentoonstelling maakte ze interactieve, ruimtelijke woordgrappen met een knuffelachtig karakter. Ze beelden momenten uit die ontstaan door misverstanden, of momenten dat Gees iets niet goed verstaat.
Koos Buster toont nieuwe werken uit zijn serie sierborden van bijna alles wat hij niet leuk vindt. Als onderwerp koos hij ongemakkelijke personen als Johan Derksen: iemand die volgens ons echt niet leuk is. Maar Koos’ werk is ook humoristisch door de onbenulligheid van de portretten en de soms overduidelijke subjectiviteit van zijn keuzes. Want wie vindt Cristiano Ronaldo nou niet leuk?