In plaats van een opening, kunt u via onze website uw privébezoek bij een van de artiesten boeken:
Satijn Panyigay - 30 mei, 12-18 uur
Sarah Mei Herman - 5 juni, 12-18 uur
Marjolein Blom - 6 juni, 12-18 uur
Boek: https://carolineobreen.com/appointment/
Terwijl we uit ons hectische leven worden gehaald en in plaats daarvan worden blootgesteld aan een wereld van eenzaamheid, stilte en geduld, hebben we een moment om te vertragen, uit onze dagelijkse routines te stappen en het idee van beweging door ruimte en tijd opnieuw te ontdekken - zaken waar we steeds meer van vervreemdden en ontwricht waren geraakt in de hedendaagse wereld. Welk effect zal deze verandering binnen enkele maanden of meer dan een jaar op ons leven hebben?
In deze tentoonstelling reflecteren de kunstenaars Marjolein Blom, Sarah Mei Herman, Satijn Panyigay en Jaya Pelupessy op het idee van tijd en ruimte. Elk van hen heeft een andere aanpak: van filosofisch tot sociaal, van onderzoekend tot persoonlijk.
Marjolein Blom heeft het concept van het vacuüm onderzocht door filosofische en wetenschappelijke theorieën over het niets, de materie zelf en elementaire deeltjes te onderzoeken. A Monkey Peeled an Onion is een serie over het ongrijpbare karakter van 'niets'. Niet om antwoorden te geven, maar juist om een speelse ode te brengen aan het zoeken. Zelfs als er mogelijk niets wordt gevonden.
Het project Touch van Sarah Mei Herman gaat vooral over de intieme relaties tussen jongvolwassenen in Xiamen, China. De foto's zijn gemaakt op de universiteitscampus van de stad Xiamen, in de vrouwenslaapzaal. In deze show toont ze verschillende werken die gaan over de intimiteit van de ruimte. Ze legde de nabijheid en intimiteit vast van de ruimte waar de meisjes samen woonden en de meeste van hun voorzieningen deelden. Tijdens deze ontmoetingen probeerde Herman de intieme momenten van nabijheid tussen haar en haar onderwerp te raken.
Satijn Panyigay legt stilte vast in verlaten ruimtes en brengt het heden en het afwezige bij elkaar. Panyigay's afbeeldingen tonen een opgevulde leegte, een gebrek aan iets dat er normaal gesproken zou moeten zijn. Ze probeert de essentie van deze ruimtes te grijpen en de kijkers voldoende ruimte te geven om hun eigen gedachten en associaties te ervaren. De lege ruimte dient als "canvas" voor onze eigen ideeën.
Jaya Pelupessy's belangrijkste focus van zijn werk is een onderzoek naar reproductieprocessen - hij probeert onze visuele consumptie te vertragen door beeldvormende technieken opnieuw te evalueren en toe te wijzen aan de nieuwe hybride vormen. Het werk van Pelupessy is deels een reactie op de overvloed aan beelden in de hedendaagse cultuur en een poging om de nadruk te leggen op de constructie van deze beelden. Zijn project Traces of the Familiar, in samenwerking met Felix van Dam, is een speels onderzoek naar wat fotografie is en naar de fysieke vorm waarin het oorspronkelijk werd gepresenteerd.