Met trots toont Galerie Stigter van Doesburg vanaf 15 mei tot en met 27 juni 2020 de nieuwe serie schilderijen van kunstenaar Loes Koomen. De tentoonstelling ‘Happy Buildings Sad Trees’ is haar eerste samenwerking met de galerie en is vanaf zaterdag 9 mei al online te bezichtigen op GalleryViewer.com.
Voor deze serie heeft Koomen zich laten inspireren door de kloof tussen stad en platteland.
Hoe helder en fris Koomen’s werk ook oogt, de onderliggende emoties zijn een mengsel van ‘happiness’ en ‘sadness’ en minder eenduidig dan op het eerste gezicht lijkt. Anders dan bij veel abstracte schilders gaat Koomen’s werk niet alleen over thema’s als kleur, vorm of
compositie. De vaak schurende kleuren - die dan weer op gepolijste, dan weer op ruwe wijze op het
doek worden aangebracht - en de ongrijpbare vormen (zie ik sporen van een tractorwiel, een boerenbonten tafellaken, een stuk tuinhek of een bloem?) zijn overpeinzingen die maatschappelijke
ontwikkelingen en situaties als economische ongelijkheid, discriminatie, of - zoals in deze tentoonstelling - de kloof tussen stad en platteland bij de kunstenaar oproepen.
Opvallend in deze serie is de afwezigheid van het gebruik van zwart dat in bijna al het voorgaande werk
sterk aanwezig is. In haar meest recente werk gebruikt Koomen slechts 4 kleuren die elkaar maximaal
uitdagen. Een verrassend element is dat de vormen die we herkennen uit haar oudere schilderijen in
combinatie met een deels veranderd kleurenpalet leiden tot een geheel nieuwe beeldtaal.
De ‘sad’ emoties die aan Koomen’s schilderijen ten grondslag liggen komen voort uit een gevoel van
acceptatie dat de dingen, ook die welke je graag anders zou zien, zijn zoals ze zijn. Maar het feit dat
haar schilderijen altijd een gevoel van lichtheid, veerkracht en positiviteit uitstralen, komt voort uit
haar persoonlijke overtuiging dat er geen ‘sad’ is zonder ‘happy’, evengoed als dat er geen ‘happy’ is
zonder ‘sad’. En juist dat spanningsveld tussen die twee is haar bron van inspiratie.
Loes Koomen: “Ik vertel geen verhaal, ik heb ook geen boodschap. Ik vertaal de dingen die mij bezighouden naar het doek, naar abstracte beelden waarbij de compositie en het kleurgebruik de hoofdrol spelen.”
MK