The Natural
Een groepsexpositie met Maura Biava, Tanja Engelberts, Anne Geene, Antoinette Nausikaä, Margaret Lansink en Diana Scherer.
Tegenwoordig is de relatie tussen mensen en hun natuurlijke omgeving precair geworden. De schadelijke effecten van menselijke activiteit op de aarde kunnen niet meer worden genegeerd. De wereld waarin we leven schreeuwt om aandacht, en wat nodig is, zijn nieuwe denkwijzen die onze positie ten opzichte van de natuur hervormen. Meer en meer kunstenaars nemen onze natuurlijke omgeving als onderwerp. Hun empathie, verbeelding, reflectie en activisme kunnen ons perspectief verbreden. Met het werk van 6 geselecteerde kunstenaars onderzoekt deze tentoonstelling de manieren waarop hedendaagse kunstenaars het onderwerp van de natuur en de relatie van de mens tot het onderwerp raken. Ze proberen de pure ongerepte natuur en de radicale menselijke verstoringen te visualiseren. Het idee van ‘het natuurlijke’ moet worden ontdekt en weerspiegeld.
Maura Biava is geïnspireerd door de verborgen natuurwetten. De reguliere vormen van de organische wereld ontstaan volgens bepaalde regels, informatie en energie - als kunstenaar zoekt Maura naar manieren om haar werk volgens die wetten te maken. De gepresenteerde sculptuur maakt deel uit van een reeks werken die de aanwezigheid van wiskundige formules in de natuur onderzoeken en verbeteren.
Maura heeft de afgelopen decennia gewerkt met analytische geometrie en wiskunde om vormen te maken, te begrijpen en ermee te werken. De interactie tussen informatie en materie informeert en geeft vorm aan wat we zien, het vormt de realiteit. Om deze interactie te tonen, gebruikt Biava klei, als materie, en wiskunde en getallen als informatie. Tegelijkertijd werkt Biava en toont de energie die tijdens het maakproces is gegenereerd. Maura toont dit door het performatieve aspect van haar werk zichtbaar te maken op basis van fotografische werken die ze combineert met sculpturen - ze beschouwt het werkproces als onderdeel van het kunstwerk.
Tanja Engelberts - Reclaim
Tanja Engelberts is gefascineerd door de fossiele industrie. In een aantal projecten onderzocht ze hoe menselijke afhankelijkheid van fossiele brandstoffen het natuurlijke landschap beïnvloedt.
“Natuurlijke regelingen, eenmaal verstoord door de mens, worden niet hersteld totdat zij zich terugtrekken uit het veld en de vrije ruimte laten voor spontane recuperatieve energieën; de wonden die hij de materiële schepping toebrengt, worden niet genezen totdat hij de arm terugtrekt die de slag heeft veroorzaakt. “
- George P. Marsh van Man and Nature
Tijdens een residentie bij het Banff Centre for Arts and Creativity in Canada ontwikkelde ze het Petroleum Borealis-project. Het Canadese Athabasca-gebied lijkt een verlaten plek, maar in werkelijkheid herbergen de teerzanden een van de grootste olievelden ter wereld. Engelberts beeldde de Taiga uit. Deze boreale bossen zijn van groot belang voor ons ecosysteem, maar worden bedreigd door oliewinning. Ze fotografeerde dit boreale bos van bovenaf, nam de teerzandindustrie op en beeldde een verlaten teerzandmijn af. Het resultaat zijn de onuitwisbare sporen die mensen in het landschap hebben achtergelaten, met gevolgen die verder reiken dan de lokale scope.
Het kenmerk van Engelberts 'werk is het onderzoek naar de materialiteit van fotografie. Ze gebruikte teerzand om de afbeeldingen af te drukken. Dit geeft haar foto's een extra laag die de vergankelijkheid van het landschap onderstreept.
Anne Geene - Eeuwig Herbarium
Eeuwig Herbarium van Anne Geene is een work-in-progress waaraan ze al een aantal jaren werkt. Het maakt deel uit van Anne's Museum of the Plant, een fictief, enigszins absurd "museum" dat zich richt op alle aspecten van planten die andere musea niet bespreken. Toeval, vreemde groei, sociale status, planten die op speciale plaatsen groeien, planten met een speciale eigenaar, etc. Door fotografie archiveert, organiseert, interpreteert en ordent Anne Geene de wereld om haar heen. Later analyseert en catalogiseert ze deze informatie op een schijnbaar logische manier. Schijnbaar, omdat de interpretatie van de verzamelde gegevens in wezen persoonlijk is en een ironische verwijzing naar onze gretigheid om alles te organiseren en te weten.
Gedreven door een persoonlijke behoefte om stilte en evenwicht te vinden in onze hectische en snel veranderende wereld, onderzoekt Antoinette Nausikaä de relatie tussen cultuur en natuur in onze dagelijkse omgeving. Vooral hoe de verbondenheid van alle dingen om haar heen kan worden waargenomen en zichtbaar gemaakt in haar kunst.
Ze onderzoekt vragen als: “Hoe verhoudt het menselijke abstracte zich tot het natuurlijke organische? Het alledaagse tot het transcendente? Het eeuwige tot het vergankelijke? Haar werken fungeren als een ruimte voor contemplatie en een manier om haar persoonlijke onderzoek naar onze 'onzichtbare' relaties met de directe omgeving te delen en zo het dagelijkse leven en het transcendentale, het (blijkbaar) gewone en het mysterieuze te overbruggen.
Na haar project Breathing Mountains heeft Antoinette Nausikaä haar perspectief vervolgens verlegd van de bergpaden naar de straten van de stad. In plaats van te zoeken naar rust en pure natuur in verre bergen en geconfronteerd te worden met menselijke aanwezigheid in wat we ons voorstellen als ongerepte, natuurlijke gebieden, onderzoekt ze nu stilte en de balans tussen mens en natuur te midden van de formele en veranderlijke structuren van een stad.
Door het stadsbeeld te observeren, in en uit te zoomen op situaties en patronen, wil ze laten zien dat dingen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, elkaar beïnvloeden en dat er niet zoiets bestaat als een enkel perspectief op een onderwerp. Met haar werk wil Antoinette de kijker een plek bieden om na te denken en de harmonie en natuurlijke orde te ontdekken die aanwezig is te midden van het hectische tempo van het dagelijks leven.
Margaret Lansink gebruikt fotografie om het persoonlijke en universele te overbruggen. In deze tentoonstelling presenteert ze een werk uit haar nieuwste serie Bodymaps.
BODYMAPS
In elke fase van het leven is de essentie van het leven anders. Maar wat is de essentie van het leven als je ouder wordt? Wanneer je een bepaalde leeftijd overschrijdt, wat een signaal lijkt te zijn voor de samenleving om je naar de rand te brengen? Tegelijkertijd heb je nog steeds de wens om gezien te worden, herkend te worden door diezelfde samenleving. Voor wat je bent. Voor wie je bent. Verberg je je echte leeftijd, accepteer je of vecht je zelfs tegen deze (ongeschreven) maatschappelijke regels.
Bodymaps is de visuele interpretatie van Lansink van deze ambivalentie die compassie toont voor vrouwen in deze laatste levensfase. Wanneer veroudering en de zichtbare sporen van leven duidelijk zijn. Verberg je deze sporen en littekens of laat je ze zien en koesteren als herinneringen aan het leven?
Lansink verbindt deze zeer vrouwelijke beelden met close-ups van sporen uit Moeder Natuur waar menselijk ingrijpen een diepe impact heeft achtergelaten. Overweegt of we beter niet kunnen ingrijpen in deze natuurlijke verouderingsprocessen, maar in plaats daarvan respect tonen en de uitkomst ervan omarmen.
Het werk van Diana Scherer bevindt zich op het raakvlak van design, kunst en wetenschap. Scherer is gefascineerd door de onontdekte mogelijkheden van het wortelstelsel.
Charles Darwin geloofde al dat de punt van de wortel van de plant functioneerde als een "brein". Hij beschreef zelfs in zijn autobiografie dat hij "een bijzonder genoegen voelde om te laten zien hoeveel en welke bewonderenswaardig goed aangepaste bewegingen de punt van de wortel bezit" (Darwin 1888).
Scherer manipuleert het wortelsysteem, maar omarmt tegelijkertijd zijn eigen manier waarop het ontstaat. Haar underground-sjablonen zijn gebaseerd op de natuurlijke manier waarop wortels groeien. Dit is gebaseerd op een geometrisch systeem - het systeem dat we vinden in cellen, honingraten, schelpen, bloemen en kristallen. Ze ziet parallellen tussen de materialiteit van de wortels en garen. In Hyper Rhizome 2019-weven verandert het natuurlijke netwerk van wortels in een materiaal dat doet denken aan levend textiel.