Voor haar nieuwe serie glaskunstwerken onderzoekt Lisette Schumacher de baksteen als fundamenteel bouwelement. Ze laat zich inspireren door modernistische architecten als Mies van der Rohe, Alvar Aalto en Le Corbusier, die de baksteen gebruikten als modulaire structuur om efficiënt te bouwen. Schumacher vertaalt dit concept naar een hedendaagse beeldtaal.
Door massieve glazen bakstenen in verschillende vormen te gieten, creëert ze gestapelde en uitgebalanceerde composities die verwijzen naar het ritme en de geometrie van de moderne architectuur. De eenvoudige vorm van de baksteen wordt zo een middel om verhoudingen, herhaling en transparantie te onderzoeken.
Door gekleurd glas als oppervlak te gebruiken, kan Schumacher op een tastbare manier met licht werken. De lichtgevende diepte en reflecterende eigenschappen van het materiaal geven elk werk een gevoel van beweging en illusie, waarmee een industrieel uitgangspunt verandert in een meditatief object.