In zijn tekeningen onderzoekt Marc Nagtzaam hoe herhaling kan leiden tot vernieuwing — hoe vorm, tijd en concentratie elkaar in evenwicht houden. "To Imagine an Aesthetics of Repetition" is opgebouwd uit een veld van grafiet dat bijna het hele blad vult. Slechts aan de randen blijft wat wit zichtbaar: ademruimte binnen een bijna gesloten structuur.
Binnen dit donkere vlak ontvouwen zich rechthoekige zones, restlijnen van eerdere beslissingen die zijn overschreven maar nog voelbaar aanwezig blijven. De tekening lijkt langzaam te zijn verdicht, opgebouwd uit eindeloze handelingen die orde zoeken zonder ooit helemaal vast te raken.
Wat op afstand monolithisch oogt, blijkt van dichtbij vol nuance: kleine verschuivingen in toon, een lijn die iets dikker is, een hoek die net niet sluit. De herhaling is hier geen routine, maar een vorm van aandacht — een manier om aanwezig te blijven in tijd.
Zo wordt het oppervlak een plek van denken. Een tekening die niet iets afbeeldt, maar de handeling van tekenen zelf tot beeld maakt — een ruimte die zich steeds opnieuw vormt, en nooit sluit.