SIGURDUR GUDMUNDSSON, Japanese drawing, 1979
uniek fotowerk, bariet afdruk
In de jaren 70 werden foto's die in scène waren gezet en uitsluitend voor fotografiedoeleinden waren gemaakt, 'geënsceneerde fotografie' genoemd. Terwijl dit type beeldvorming halverwege de jaren zeventig bekend werd door o.a. Sigurdur Gudmundsson (hij noemde zijn foto's 'Situaties'), Pieter L. Mol, Ulay en Marina Abramovic, die allemaal in Amsterdam woonden en werkten, ontstond er een discussie over de vraag of dit kunst kon of moest zijn.
Later in de jaren 80 werden geënsceneerde fotocomposities, dankzij het werk van kunstenaars als Cindy Sherman, William Wegman en Jeff Wall, steeds meer onderdeel van de beeldende kunst, in plaats van dat ze als pure fotografie werden beschouwd. Vandaar de strijd tussen conservator Els Barents en Stedelijk Museum-directeur Wim Beeren over de vraag of deze aangekochte fotowerken betaald moesten worden uit het budget van 'de beeldende kunst' of uit het budget van 'de fotografie' betaald moest worden waar Els Barents verantwoordelijk voor was.