In dit werk uit 2023 onderzoekt Karen van de Vliet de balans tussen kleur, vorm en beweging. De compositie is opgebouwd uit zachte blauwtinten, transparante overgangen en accenten van perzikroze. In tegenstelling tot haar meer gelaagde, sculpturale schilderijen is hier juist gekozen voor openheid en ritme.
De verf is met aandacht opgebouwd, maar minder dik aangebracht dan in eerdere werken. Dat maakt de aanwezigheid van dit werk niet minder krachtig, maar wel helderder van toon. De titel suggereert een gevoel van verbondenheid, passend bij de directe, persoonlijke sfeer van het schilderij.