Milah van Zuilen (1998, NL) is een beeldend kunstenaar wiens praktijk zich richt op het landschap. Ze is gefascineerd door de spanning tussen de complexe, voortdurend veranderende natuur en de menselijke drang om deze te ordenen, structureren en beheersen. In haar werk onderzoekt Van Zuilen een aarde-gecentreerd perspectief—een benadering die de blik losmaakt van het antropocentrische en de menselijke maat. Ze werkt met organisch materiaal, sculptuur en grootschalige installaties.
Een terugkerend motief in haar werk is het vierkant, een vorm die de menselijke blik weerspiegelt, zoals te zien in cartografie, taxonomie en monoculturele landindelingen. In recente projecten herschikt Van Zuilen plantaardig materiaal tot vierkanten en rasters, waarbij ze verwijst naar gestructureerde classificatiesystemen, terwijl het organische materiaal subtiel weerstand biedt aan deze opgelegde orde.
Haar natuurlijke collages, samengesteld uit zorgvuldig gerangschikte bladeren, schors en andere organische materialen, tonen van een afstand een bijna abstract patroon, terwijl bij nadere beschouwing de texturen en nerven van het materiaal zichtbaar worden. Dit spel tussen structuur en spontaniteit, tussen grid en organische vorm, vormt de kern van haar praktijk. Van Zuilen stelt de vraag in hoeverre een systeem—of dat nu artistiek, wetenschappelijk of territoriaal is—de levende, steeds veranderende complexiteit van het landschap ooit volledig kan omvatten.