De beeldtaal van Saminte Ekeland toont veelgelaagde kunstwerken, gekenmerkt door hun chemische huwelijk tussen materiaal, stijl en inhoud. Alle werken van Ekeland zijn getekend met draad en naald. Als drager voor haar borduurtekeningen gebruikt ze een dik doorschijnend polyester, hetzelfde soort dat wordt gebruikt voor ramen bij de productie van high-end jachten.
In die zin vormt het 'canvas' zelf een belangrijk onderdeel van wat ze wil overbrengen; het is altijd een canvas-in-de-wereld. Omdat schilderijen of tekeningen kunnen worden gezien als een verleiding voor de kijker om door de ogen van de kunstenaar te kijken, maakt Ekelands gebruik van doorschijnend plastic als basis van haar werk het een letterlijk venster op de wereld.