In "Augenblick" bevriest Katrin Korfmann een moment dat normaal gesproken ongrijpbaar is. Een freerunner zweeft in de lucht, gevangen in een sprong die tijd en zwaartekracht lijkt te trotseren. Zijn lichaam vervaagt in een wolkendecor, een visuele ingreep die de grens tussen individu en omgeving oprekt.
Dit werk, een langzaam bewegend beeld op scherm, speelt met perceptie en ondermijnt de klassieke notie van het 'beslissende moment' in fotografie. Korfmann werkt op het snijvlak van stilstaand en bewegend beeld, waardoor de actie niet alleen wordt vastgelegd, maar ook wordt geherinterpreteerd. De stad functioneert hier niet als achtergrond, maar als dynamisch speelveld waarin lichamen tijdelijk inscripties achterlaten.
"Augenblick" past in haar bredere onderzoek naar stedelijke ruimtes en beeldvorming. Hoe verhouden we ons tot de structuren die onze bewegingen bepalen? In een tijdperk waarin algoritmes sturen wat we zien, legt Korfmann het accent op de waarde van kijken en herzien.