In Ruined Party (170 x 200 cm, olie op doek) zet Pere Llobera een scène neer die balanceert tussen herkenbaarheid en vervreemding. Het tafereel lijkt op het eerste gezicht een alledaagse gebeurtenis—een feest, een tafel, een handeling—maar al snel neemt de voorstelling een wending. De expressieve verftoets en het gelaagde kleurgebruik roepen een sfeer op die zowel geladen als ongrijpbaar is. Wat zich hier precies voltrekt, blijft in het midden, maar het beeld suggereert een moment van ontsporing.
Llobera’s werk wortelt in een schildertraditie waarin narratief en materie samensmelten. De kleuren—vergrijsd blauw, felroze accenten, donkerbruine contouren—zijn niet louter illustratief, maar creëren een dynamiek waarin de vormen bijna lijken te desintegreren. Een ventilator aan de linkerkant voegt een speels, bijna absurd element toe: blaast hij verkoeling in de ruimte, of onderstreept hij juist de chaos? De figuur, deels opgelost in een fragmentarische schilderstijl, lijkt gevangen in een handeling waarvan de betekenis zich niet eenduidig laat lezen.
Llobera’s schilderkunst beweegt zich tussen het figuratieve en het imaginaire, en vertoont raakvlakken met kunstenaars als Peter Doig en Philip Guston—schilders die het alledaagse transformeren tot iets geladen, iets onheilspellends. Ruined Party past binnen deze traditie, maar draagt onmiskenbaar Llobera’s eigen signatuur: een schilderkunstige ruimte waarin de realiteit net iets te vloeibaar wordt en waarin de grens tussen controle en verval steeds opnieuw wordt verkend.