De objecten van Eva Dijkstra (NL, 1974) doen minimalistisch aan dankzij de geometrische, strak aandoende vormen. Daarin kan men haar professionele grafische praktijk goed herkennen. De kunstwerken zijn niet groot en ogen speels en luchtig maar hebben wel een zekere monumentaliteit in zich. Hun harde kern is van MDF, dat strak wordt bespannen met canvas en beschilderd in een of meer monochrome, heldere kleuren.
Elk werk vindt zijn oorsprong in specifieke data, zoals de ‘World Happiness Index’ of de wereldwijde temperatuurstijging. Dijkstra ontleedt en vertaalt deze cijfers naar nauwkeurig gemaakte diagrammen, die vervolgens in de objecten worden vertaald. Haar titels zijn te lezen als een codering voor de onderliggende informatie. Bijvoorbeeld ‘D19.F1, $ ;-) Japan’ betekent: Diagram 19 Figuur 1, geld-geluk balans in Japan.
We kunnen ook de titel negeren en alleen naar het spannende spel van vorm en kleur kijken. Dan word je vast verleid door de werken, elk afzonderlijk autonoom en aanwezig zonder opdringerigheid. Eenmaal opgemerkt, zul je ze lang op je netvlies houden.