Alessandra Calò: Ik wilde mijn project χθόνιος (“chthonisch” in het Grieks) noemen omdat ik vanuit de diepte van de aarde en de duisternis een verhaal wilde vertellen.
Het verhaal is mijn persoonlijke visie op een mediterraan eilandje dat me verwelkomde en is het resultaat van uren wandelen, observeren en luisteren naar alle levende elementen waaruit het eiland bestaat: het land, de steen, de mensen. In deze precieze volgorde heb ik geprobeerd een reeks gebeurtenissen te construeren (of misschien opnieuw samen te stellen) die deze plek hebben gekenmerkt en uniek hebben gemaakt.
Ik ben begonnen met de aarde die de “pirriaturi” (gravers) hebben uitgegraven om de kalksteen op te graven.
Ik kwam uit bij de aarde die nu bewaard is gebleven in de holtes die aanleiding geven tot de ondergrondse tuinen.
Op deze plek vermengt de realiteit van het verleden en heden zich met feiten, legendes, mogelijke waarheden en verre mythologieën. Fotografie vertaalt en versterkt de betekenis van de holte, begrepen als een generatieve, welvarende ruimte.