Een hond ligt te slapen onder een glazen vitrinekast met daarin een miniatuurkerk, een wenkende losse arm, een bordspel, bloemen en een grote dobbelsteenachtige kubus. Andrea Freckmanns ‘Die Welt von gestern’, met lef geschilderd in een weids perspectief, verwijst naar de huidige tendensen van nostalgie in de politiek en de publieke opinie.
Ze benadert dit fenomeen kritisch door de parafernalia uit het verleden in een glazen vitrine te isoleren waar ze op waarde kunnen worden geschat. De bloemen lijst die rond het schilderij loopt versterkt dit gevoel van inkadering en afstand. De hond speelt een dubbele rol in het schilderij, zijn poten steken uit het kader en openen het beeld, maar versterken ook het gevoel van stilte en het verleden omdat hij is verzonken in zijn slaap.
Andrea Freckmann’s (1970) nieuwe schilderijen hebben de werktitel ‘Damals. So schön’. Recent is er een hernieuwde belangstelling voor het verleden te zien als een reactie op de verontrustende en verwarrende ontwikkelingen van onze tijd. Andrea Freckmann bekijkt dit fenomeen kritisch omdat het verleden vaak ook geïdealiseerd wordt en niet per se overeenkomt met hoe het vijftig jaar geleden werkelijk was.
De schilderijen bevatten parafernalia uit de jaren 60 en 70 als kantgordijnen, een Volkswagen kever, landelijke dorpjes met een kerk in het midden en treintjes in een berglandschap. Aan die herkenbare nostalgische beelden voegt Freckmann abstracte patronen toe waarmee ze het bevroren beeld van vroeger openbreekt en ruimte maakt voor een blik naar de toekomst.